Burn-out wordt niet erkend: wat nu? Je loopt al lang(er) rond met klachten waarvan de oorzaak niet helder is. De klachten kunnen van alles zijn, van soms wazig zien of het ervaren van paniekaanvallen tot zware lichamelijke klachten. Je hebt al vele doktersbezoeken en onderzoeken gehad en geen van allen wijst een duidelijke oorzaak aan.
Totdat iemand tegen je zegt: je hebt een burn-out. Je bent misschien verbaasd en gaat op onderzoek uit en dan kom je er achter dat een burn-out zich op allerlei manieren kan manifesteren. He he, eindelijk weet je wat er al die tijd aan de hand was!
Diagnose burn-out
Je bent toch wel wat gerustgesteld door dat je nu weet wat je hebt – als je de oorzaak weet kun je immers stappen gaan ondernemen om uit te vinden wat je kunt doen om van je klachten af te komen. Met nieuwe energie ga je naar je werkgever en vertelt aan je leidinggevende of contactpersoon bij HR wat je hebt gevonden. Of naar de bedrijfs- of verzekeringsarts, of collega’s, je gezin of een goede vriend of vriendin.
Dit is natuurlijk een nieuw soort bericht wat je ze zal geven, eindelijk ga je het hebben over een oplossing in plaats van het constateren en melden van een probleem.
Een burn-out bestaat niet
Maar wat schetst je verbazing: degene die tegenover je zit gelooft je helemaal niet. In zijn of haar wereld bestaat een burn-out niet. Alles zit volgens hen tussen je oren en je klachten zijn psychisch of psychosomatisch van aard. Er is toch immers geen duidelijke lichamelijke oorzaak aan te wijzen voor je klachten? Eigenlijk verklaren ze je ter plekke voor gek en zeggen dat je het beste zo snel mogelijk weer fulltime aan het werk kunt gaan.
Daar sta je dan. Je ging vol goede moed het gesprek in en je goede en positieve gevoel is binnen een paar minuten op dusdanige wijze omver geblazen gedaan dat je niet meer weet waar je het moet zoeken. Je lijf voelt als lood, je voelt je dom en afgewezen en je ziet geen enkele uitweg meer. Wat nu?
Het heeft weinig zin om iemand die ergens niet in gelooft op basis van inhoudelijke argumenten proberen te overtuigen dat wat jij ervaart toch wel echt ‘echt’ is. Immers, wat zij ervaren is voor hun ook ‘echt’. En als er in dat plaatje geen plaats is voor een burn-out..
Burn-out bestaat wel degelijk
Feit is dat mensen die nooit een burn-out hebben meegemaakt het erg moeilijk vinden om zich überhaupt voor te stellen wat het is om een burn-out te hebben. Als ze het beste met je voor hebben is dat al het geval, laat staan wanneer die persoon ook een andere, professionele, pet opheeft met andere belangen. Een werkgever zal denken aan de kosten en willen dat het probleem zo snel mogelijk over is. Een bedrijfs- of verzekeringsarts of het UWV heeft bijvoorbeeld als target om een X aantal mensen weer aan het werk te krijgen binnen een bepaalde periode.
Collega’s kunnen geschrokken zijn van jouw burn-out en bang zijn zelf ook er aan onderdoor te gaan, waardoor ze het fenomeen als geheel gaan ontkennen. En binnen het gezin en/of vriendengroep was jij toch altijd degene die voor iedereen klaarstond, hoe kan het nu zijn dat je daar een burn-out van krijgt?
Burn-out wordt niet erkend
Denk niet dat het aan jou ligt. Je bent jarenlang ontzettend krachtig geweest en opeens lukt het niet meer. Vanwege jouw toestand, lukt het je ook even niet om je te verplaatsen in die ander en wil je maar één ding: Dat een ander jou eens begrijpt. Dat iemand anders eindelijk eens voor jou gaat zorgen.
Helaas: mensen zijn anders van je gewend, en zien wellicht nog best een fris persoon zitten. Een burn-out is bijzonder lastig te zien, hoe verrot je je ook voelt.
Het ligt dus niet aan jou, het is de tekortkoming van de ander om niet te kunnen begrijpen hoe je je voelt
Het ligt dus niet aan jou, het is de tekortkoming van de ander om niet te kunnen begrijpen hoe je je voelt
Gevoelens wanneer je burn-out niet geaccepteerd wordt
- Afgewezen – Je voelt je niet gehoord en gewaardeerd
- Boosheid – Je wordt laaiend omdat je jaren voor iedereen hebt klaar gestaan. Het lijkt nu alsof je er volledig alleen voor staat
- Ergernis – Waarom begrijpen ze je niet?
- Uit het veld geslagen – Dit had je niet verwacht!
- Verdriet – Je had gehoopt op erkenning
- Niet serieus genomen – Alsof je stapelgek bent met je burn-out
Veelal is de reactie op deze gevoelens dat je er tegen gaat werken om harder te gaan herstellen. Juist op dit punt is het belangrijk rust te pakken, ondanks de meningen van een ander.
Tegenslagen als deze zijn onvermijdelijk – het hoort eenvoudigweg bij het leven. Maar dat maakt het niet minder leuk. Daarom hebben wij in onze coachtrajecten allerlei verschillende oefeningen die je helpen om een ander perspectief in te nemen en met deze zaken om te kunnen gaan.
Gerelateerde artikelen
- Sporten tegen stress
- Inzicht krijgen in eigen draagkracht – hoeveel kun je aan?
- Positief denken en negatieve denkpatronen doorbreken
Hulp bij burn out en stress
Het verminderen van stress en het herstellen van een burn-out is geen sinecure. Heb je ondersteuning nodig, dan kan je op onze hulp rekenen. Onze coaches zijn allemaal gespecialiseerd in jouw problematiek. Door hun jarenlange ervaring kunnen ze samen met jou werken aan jouw herstel. Van het resultaat van onze 1-op-1 coaching heb jij je leven lang plezier!
Bekijk ons aanbod voor:
Helaas is dit voor mij heel herkenbaar, ik ben herstellend van een burnout, ben in oktober 2019 ‘omgevallen’ Ik ben 50% blijven werken, waar ikzelf blij mee ben dat dat lukte, maar het hield me ook overeind. Voor de Corona crisis lag het zelfs in de planning 1 uur per week extra te gaan werken. Vanaf de eerste dag heel weinig begrip van mijn collega’s en met name de 2 collega’s waar ik mee samenwerk. Ze vroegen niks meer, ik werd niet meer geappt. Ik voelde me daar echt verdrietig over, maar hield mijn mond, ik wilde maar kon er vooral niks mee en had mijn handen vol aan mijzelf. Met de Coronacrisis werden al mijn angsten en paniek opnieuw getriggerd wat me deed besluiten om thuis te gaan werken en dat gaat goed. Ik ben rustiger en het komt mijn herstel van burnout ten goede, wat ook raar voelt in deze tijd, maar ik ben er dankbaar om. Er werken nog steeds collegas op kantoor en weer merk ik dat ik word genegeerd, er worden dingen in de groepsapp geplaatst die ik voel als een steek onder water, niet leuk, maar het is wat het is. Ze hebben geen idee hoe diep ik heb gezeten of wat ik mentaal en fysiek ervaar of heb ervaren. Het doet zeer en ik voel me verdrietig en onbegrepen. Maar ik blijf voor mezelf kiezen, dit is nu op dit moment de beste keuze voor mij, ik ga niet meer over mijn grens om de goedkeuring of begrip van iemand te krijgen. Dat is wat ik in ieder geval heb geleerd. Nu nog dit gevoel wat ik heb omzetten naar iets positiefs zodat ik het los kan laten.
Hoi Manon,
Heel herkenbaar. Het is ook bijzonder lastig om uit te leggen hoe een burn out voelt!
Ik hoop dat je die laatste stap kunt zetten. Eventueel kunnen we je hierbij helpen, mocht je dit willen