Overbelast zenuwstelsel bij burnout.

Overbelast zenuwstelsel bij burnout: Het lichaam heeft twee zenuwstelsels: het centrale zenuwstelsel en het autonome zenuwstelsel. Het centrale zenuwstelsel staat onder invloed van onze wil. Wij kunnen er bijvoorbeeld zelf voor zorgen dat we spieren wel of niet aansturen. Op het autonome zenuwstelsel kunnen wij slechts indirect invloed uitoefenen. Het autonome zenuwstelsel bestaat uit twee onderdelen en we bekijken in dit artikel wat voor invloed stress en burnout op deze twee onderdelen hebben.

Wat doet het autonome zenuwstelsel? 

Het autonome zenuwstelsel is een belangrijk onderdeel in het lichaam. Het is namelijk betrokken bij het aansturen van activiteiten die nodig zijn om te overleven. Dit zenuwstelsel bestaat uit twee onderdelen: het parasympathische zenuwstelsel en het sympathische zenuwstelsel. Ze zijn allebei erg verschillend van elkaar, maar nodig om het autonome zenuwstelsel te laten werken. De twee zenuwstellen werken tegenovergesteld van elkaar en het parasympathische zenuwstelsel domineert wanneer het lichaam rust ervaart.

Wat voor functie heeft het parasympathisch zenuwstelsel?

Laten we het eerst over het parasympathische zenuwstelsel hebben. Dit zenuwstelsel bestaat onder andere uit zenuwvezels en parasympathische ganglia – dit is een moeilijke naam voor de verzamelingen van zenuwcellichamen. Het parasympathische deel stimuleert de assimiliatie, met andere woorden: de organische stoffen waaruit het lichaam bestaat, worden gevormd. Het zorgt onder andere voor het ontstaan van spijsverteringssappen, een vlottere darmbeweging, vergroting van de bloedvaten naar het spijsverteringsstelsel en een vlottere nierwerking. Daarnaast is het parasympathische zenuwstelsel goed voor het verlagen van de hartslagfrequentie en ademfrequentie.

Plat gezegd is het parasympathische zenuwstelsel het rempedaal van het lichaam

Wat voor functie heeft het sympathisch zenuwstelsel?

Het tweede onderdeel van het autonome zenuwstelsel – het sympathische zenuwstelsel – beïnvloedt de organen op zo een manier dat het lichaam arbeid kan verrichten. Het zorgt ervoor dat er energie vrijkomt, de dissimilatie. Dit is het tegenovergestelde van het parasympathische zenuwstelsel. Het zal je daarom niet verbazen dat dit onderdeel juist zorgt voor een hogere hartslag- en ademfrequentie, remming van de spijsvertering en de bloedvaten naar het spijsverteringsstelsel verkleint. Dit gebeurt allemaal wanneer het lichaam actief is en dus niet aan het rusten is.

Overbelast zenuwstelsel bij burnout

In de huidige maatschappij lijkt het van belang om altijd maar druk te zijn. We moeten van alles doen en krijgen de hele dag door prikkels. Het is niet gek dat we daardoor ook met stress te maken krijgen. Wanneer we stress ervaren, doen we een beroep op het sympathische deel van het zenuwstelsel. Er ontstaat een overmatige activiteit – langdurige stress veroorzaakt daarom het te lang inschakelen van de sympathicus. Deze kan niet worden uitgeschakeld, waardoor de parasympathicus uitgeschakeld is en onvoldoende tegenwicht kan bieden. Er ontstaan stressklachten, omdat het stresssysteem overbelast is. Houdt dit lang aan? Dan is er sprake van chronische stress, of zelfs een burnout.

Heb je last van een overbelast zenuwstelsel bij burnout? Lees onze praktische hulp: Hulp bij burnout