Eén van de grootste veranderingen voor mijzelf is dat ik nu vaker nee zeg zonder schuldgevoel. Waar ik voorheen eigenlijk nooit nee zei en als ik het al deed, voelde ik me er vaak erg rot over, zeg ik nu vaker bewust nee en kies ik daarmee dus voor mijzelf. En ik voel me er niet eens schuldig over, integendeel zelfs, het geeft me energie en ik ben trots op mijzelf.

Ik vind het niet meer zo belangrijk wat andere mensen van me vinden. Natuurlijk wil ik geliefd, gezien en gehoord worden. Maar de mensen die dicht bij me staan en de mensen die in mijn leven horen te zijn doen dit ook als ik voor mijzelf kies.

Als alleenstaande moeder van twee kinderen vind ik het nog steeds een uitdaging om balans te vinden en tijd voor mijzelf in te plannen. Dit blijft denk ik een eeuwigdurend leerproces, maar ik maak hierin zeker stapjes. Ik leer nog elke dag en dat is een fijn gevoel.

Voorheen kon ik op mijn ‘mindere’ dagen best daarin blijven hangen en vond ik mijzelf vooral heel zielig. Maar ook de tegenhanger kon ik heel goed, het wegstoppen/wegduwen. Inmiddels kan ik hier beter mee om gaan. Het is oké om je soms even niet oké te voelen. Ik ga dan bij mijzelf na wat mij op dat moment het meeste raakt en laat dit er even zijn. Of zoals Eliza dan zegt: “your shit is your hit”.

De natuur maakt me erg gelukkig en ontspannen, dus hier ben ik dan ook veel te vinden. Zo fijn ook dat de sessies plaatsvinden in de natuur!