Eind januari begon mijn reis. Jij nam mij bij de hand en samen vertrokken we. Je liet mij lopen om stil te worden, luisteren om te ervaren, zien om te vertragen, praten om na te denken en zwijgen om te voelen.

De reis leidde mij in mijn tempo naar mijn eigen IK. Ik leerde te zorgen voor mezelf en mijn gevoel aandacht te geven. IK stond centraal en niet de ander, maar IK in relatie tot de ander. Wat wil IK? Wat vind IK belangrijk? Waar ga IK voor en waar sta IK voor? Wat drijft mij? En waarom doe IK wat IK doe? Beetje bij beetje werd mij helder dat mijn eindbestemming niet zo vast lag als ik dacht. Ik doorgrondde mijn vaste gewoontes en gedachten om deze aan te passen als ik dat nodig vond, maar ook om ze te omarmen.

Ik leerde van jou te genieten van het nu, en te vertrouwen op mezelf om te kunnen handelen in de toekomst. Niet alles hoeft nu, perfect of door mij gedaan te worden. Wanneer is goed, goed genoeg voor mij?

Het leven is een stuk lichter, mijn energie is weer groeiende, en mijn klachten nemen af. Ik lach, geniet, sport en doe waar ik energie van krijg. Niets komt zomaar op je pad, daar geloof ik in. Met jou op mijn pad, heb ik een hele mooie reis gemaakt. Ik heb van iedere stap genoten en weet nu dat ik alle kanten op kan wandelen. Dank je wel.