Liselotte: Leuk om kennis te maken

Toen ik startte met de coaching zat ik heel erg in mijn hoofd. Ik was voor de tweede keer in korte tijd over m’n grens gegaan en ik was bijna continue overprikkeld. Ik voelde me gespannen, somber en angstig. Ik kon geen rust vinden. Ik voelde geen verbinding met mezelf meer en met de mensen om mij heen.

Een waardevol inzicht is dat er helemaal niets mis is met mij, en dat ik helemaal goed ben zoals ik ben. Ik heb mezelf nog beter leren kennen, en het belangrijkste is dat ik mezelf ben gaan waarderen. Dankzij de coaching heb ik geleerd dat ik andere dingen nodig had, en dat ik daarom vastliep. Door de coaching heb ik geleerd welke behoeften dat zijn, en hoe ik mezelf dat kan geven. Een ander waardevol inzicht is dat de verbinding met je lichaam enorm belangrijk is. Ik zat eigenlijk constant in mijn hoofd. Ik piekerde heel veel, en ik kon er lang in blijven hangen. Door de coaching heb ik de verbinding hersteld met mijn lichaam en daardoor is mijn hoofd ook rustiger.

Ik voel mij nu veel rustiger. Ik was altijd heel druk en aanwezig en ik was constant in de weer. Nu kan ik veel beter ontspannen en ‘niks’ doen. Ik heb structureel rustmomenten in mijn dag gepland. Ik doe dan o.a. ademoefeningen, meditatie, lichaamsoefeningen en op mijn spijkermat liggen.

In contact met andere mensen ben ik ook minder aanwezig. Ik kon heel veel praten, omdat ik graag gezien wilde worden en mezelf wilde bewijzen. Dit vermoeide mijzelf en de ander. Nu heb ik die behoefte veel minder (ik vind mezelf nu oké zoals ik ben), en kan ik ook veel beter luisteren naar een ander. Ik merk ook dat ik nu beter aangeef bij anderen wat mijn behoeften is, en dat daardoor mijn relaties ook soepeler gaan.

Ik vind het heel fijn om samen met Liselotte uit te zoomen en te kijken waar ik sta. Door haar inzichten heb ik enorm veel geleerd. Ik vind het heel prettig dat ik haar tussendoor ook even kan bereiken op moeilijke momenten (via de app bijvoorbeeld). Nu heb ik dat niet meer zo vaak nodig, maar zeker in het begin deed ik dit regelmatig. Ik kalmeerde toen van haar woorden. Ze ging ook nooit in op mijn gepieker, maar bleef herhalen dat ik moest gaan voelen. Dit durfde ik beetje bij beetje steeds meer toe te laten.

Ik vind het fijn dat Liselotte heel puur is in haar contact. Ze bekijkt per sessie waar ik behoefte aan heb, en hier sluit ze dan ook goed op aan. Ze kan goed een spiegel voorhouden en mij de juiste vragen stellen waardoor ik anders naar een situatie kan kijken.

Door haar heb ik mezelf nog beter leren kennen, en kan ik ook mijn hooggevoeligheid (hss) ook veel meer zien als een mooie eigenschap en een kracht. Doordat zij ook persoonlijke voorbeelden geeft, voel ik me niet alleen in het proces.

Ongeveer anderhalf jaar geleden startte ik met coaching, in een burn-out, waar ik z.s.m. weer uit wilde komen (dit werkt niet, wanneer je 63 bent!). Vol emotie en met de tranen hoog, want mijn werk en de thuissituatie zorgden voor slapeloosheid, veel drukte in mijn hoofd, hart-, ademhalings- en maagklachten: alles vol stress. Met Liselotte mocht ik op pad gaan. Wandelend in het bos, wat voor mij al een ontspanning op zich was. In het “nu” leven, loslaten, niet voor anderen denken hebben me geholpen om rust te vinden en met een andere blik tegen situaties aan te kijken.

Ik gun mijzelf de rust om ik-momenten te creëren, een stille ruimte op te zoeken, af te sluiten voor prikkels. Ik mag voor mezelf kiezen, i.p.v. alleen maar voor anderen bezig te zijn. Inzichten door bijv. getekende cirkels, en de drama-driehoek op het bospad hielpen me visueel te maken om te ervaren hoe ik dacht en anders kan denken. Ademhalings- en ontspanningsoefeningen in mijn gouden ei waren en zijn blijvend heel waardevol.

Inmiddels met een andere baan in een andere situatie kan ik weer worstelen met mezelf, maar nu lees ik het na, mag ik er met Liselotte over praten, dan helpt het mij weer in het “nu” te komen.

Een luisterend oor, steeds zelf weer laten vertellen hoe ik erin sta en al denkend samen bedenken hoe het beter kan, helpen mij om tot rust te komen, mijn naaste anders te benaderen. Wat voelt veilig en niet geprikkeld? Ik mocht huilen, met een arm om mij heen, we konden lachen om situaties die zwaar voelden, maar dan luchtig werden, en ik werd aangezet relativerend situaties te tekenen, visueel te maken.

In mijn nieuwe werksituatie waren situaties opeens schokkend voor mij, maar het is heerlijk om positieve ervaringen dan weer even met Liselotte te kunnen delen. Het bouwt mij op, en dat mag ik vasthouden en koesteren. Nog een paar keer coaching: ik koester het, maar ook is het een periode om te oefenen om op eigen benen verder te kunnen gaan. De coaching is voor mij goud waard gebleken en dat mag het blijven: het maakt mij dankbaar om de zon weer te mogen zien!!

Ik ben er bewuster van geworden hoe belangrijk lichaamsbeweging in de buitenlucht is, juist ook als ik moe ben en ik het zinloos vind om naar buiten te gaan. Daarnaast ben ik er meer bewust van dat ik veel te weinig initiatief neem in sociaal contact. Belangrijk inzicht is het paraat hebben van een weekschema met essentiële dagelijkse activiteiten zoals wandelen, fietsen, actief sociale contact zoeken etc. Activiteiten die voor de hand liggen, maar waar op de lange duur de klad in komt bij mijn herstelproces als ik niet concreet een schema heb waar ik op terug kan vallen.

Het weekschema helpt om de structuur erin te houden, ik start de dag met een ochtendwandeling en ik fiets elke dag. Waar ik me normaal veel meer terugtrek en afzonder als ik prikkelbaar en moe ben, zoek ik nu vaker actief contact met vrienden. Het is al een paar keer voorgekomen dat, ook al geef ik bij een ontmoeting met vrienden vooraf aan dat ik door vermoeidheid prikkelbaar ben, er in de communicatie over en weer toch wrijving ontstaat. Maar tot nog toe werd het ‘conflict’ door erover te praten opgelost.

Dat de gesprekken al wandelend plaatsvonden was fijn, dat maakte een verschil. Ook vond ik het fijn dat Liselotte met aandacht luisterde, gerichte vragen stelde, maar niet oordeelde en vriendelijk en geduldig bleef. De click in humor was prettig. Door dit alles ontstond er meer ruimte en vertrouwen in de gesprekken. Ook kon ik daardoor zelf beter als een helikopter boven mezelf gaan hangen en bijvoorbeeld inzien als ik in de klaagstand stond en dat zelf ook zo benoemen.