Parttime werken en burn-out: Dat klinkt niet logisch. Immers iemand die parttime werkt heeft tijd genoeg over voor zichzelf en voor de zaken die buiten het werk om geregeld moeten worden. Niets is echter minder waar. Dit artikel is gericht op iedereen die parttime werkt of een partner heeft die parttime werkt. Aangezien het merendeel van de parttimers vrouw is, ligt de nadruk op de problematiek die vrouwen ervaren.
Een burn-out ontstaat vrijwel nooit door één enkele oorzaak. Totale uitputting van de reserves komt vaak doordat er een combinatie is van verschillende zaken. Dit kan bijvoorbeeld te maken hebben met omstandigheden, werkdruk, karakter en de gezinssituatie.
Hieronder omschrijven we de meest voorkomende factoren in de relatie parttime werken, stress en burn-out:
Part-time beschikbaar zijn (en toch overbelast?)
Als het gaat om overbelasting bestaan er nogal wat misopvattingen. Veel mensen worden door deze vooroordelen niet echt serieus genomen, terwijl de symptomen toch echt duidelijk aanwezig zijn. Het is voor niemand makkelijk om aan te geven dat je grens is bereikt, maar het wordt nog lastiger als je omgeving totaal niet begrijpt waarom dit jou overkomt.
Een goed voorbeeld hiervan zijn mensen die parttime werken. Veel mensen denken dat als je minder uren werkt, je geen risico loopt op een burn-out. Niets is minder waar. Mensen die parttime werken kunnen net zo goed overbelast raken als mensen met een fulltimebaan. Soms is de kans zelfs groter dan bij iemand met een fulltimebaan.
> Lees alle kenmerken van een burn-out
Parttime werken stress
Als parttimers voelen dat ze hun grens bereikt hebben, durven ze dit meestal niet uit te spreken. Ze weten dat hier negatieve reacties op komen, zoals: ‘Jij overbelast? Hoe kan dat nu? Je werkt maar 20 uur?’ of ‘Je werkt op halve kracht, hoe kan jij nu een burn-out hebben?’
Door de angst voor dit soort opmerkingen kunnen ze ook nog eens gaan twijfelen aan zichzelf en gaan ze te lang door met de schone schijn ophouden. Totdat het echt niet meer gaat en ze de fase van de waarschuwende symptomen allang voorbij zijn en de overbelasting overgaat in een enorme burn-out.
Roofbouw op lichaam en geest
Een burn-out is meestal het gevolg van verschillende factoren die bij elkaar een totale uitputting veroorzaken. Bij vrouwen die parttime werken, komen we het veel tegen. Een drukke parttimebaan, tijd opslokkende kinderen, de huishoudelijke taken, een leuke echtgenote of vriendin zijn en misschien ook nog een deel van de zorgtaken voor een ouder. Tijd om aan zichzelf te denken is er bijna niet. De spaarzame momenten die er zijn, worden gevuld met schuldgevoel omdat er nog zoveel andere dingen moeten gebeuren.
Ze negeren de stress en spanningsklachten want tenslotte zijn zij diegene in het gezin die parttime werken en dus de tijd hebben voor alle zaken die nodig zijn om de gezinssituatie draaiende te houden. Ook op het werk durven ze niet te klagen, tenslotte werken ze geen volledige werkweek, hoe zouden de fulltime collega’s erover denken als ze aangeven dat de werkdruk te hoog ligt?
Hoe hoog is de druk dan voor hen? Langzaam plegen ze stap-voor-stap roofbouw op lichaam en geest, totdat het kaarsje helemaal uit gaat.
Oorzaken die werkdruk van parttimers veroorzaken
Dat de werkdruk voor een parttimer altijd lager ligt dan voor een fulltimer is ook een misverstand. Beide werknemers kunnen dezelfde druk ervaren. Beide personen kunnen ook overbelast raken hierdoor. Er zijn nu eenmaal een aantal zaken die deze werkdruk veroorzaken en die worden niet minder als vervelend ervaren omdat je minder uren werkt.
Sterker nog, beide personen vinden die oorzaken waarschijnlijk even vervelend alleen de persoon die parttime werkt en daarnaast nog een heleboel andere taken of zorgen heeft, kan deze werkdruk een stuk minder goed handelen. Hierdoor is het risico op een burn-out misschien zelfs groter.
Iemand die fulltime werkt, maar verder naast het werk geen andere taken heeft, kan zijn of haar vrije uren gebruiken om stoom af te blazen of volledig te ontspannen. Natuurlijk is dit niet altijd een garantie voor het voorkomen van een burn-out, maar het werkt wel mee in de positieve zin.
Daarnaast is de omgeving minder snel gechoqueerd als iemand met een volledige werkweek klaagt over vermoeidheid door het werk, dan bij iemand met een parttimebaan. Ook dit klagen kan even opluchten, zeker als er begrip is.
Jonge kinderen
Laten we eens kijken naar vrouwen die parttime gaan werken als ze een kind krijgen. Het lijkt zo leuk allemaal, maar vraagt ondertussen een grote inspanning. Als het kind naar kinderopvang gaat, dan moet er op tijd worden opgestaan, aankleden, ontbijten, schone kleren mee, spullen gepakt en zorgen dat je ook nog op tijd op je werk bent.
Zeker als er meer kinderen zijn, kan het ’s morgens aardig hectisch zijn. Menig moeder heeft het gevoel dat het op het werk rustiger is dan thuis.
Maar ook op het werk moet er gepresteerd worden en om 17 uur is de werkdag niet voorbij. Dan begint het hele ritueel van thuis. Kinderen halen, die ook moe zijn en daardoor misschien vervelend, snel zorgen dat er eten op tafel is, nog even tijd met elkaar, het bedritueel en daarna nog orde op zaken stellen.
Voor je het weet zijn het werkdagen van 6 uur ’s morgens tot 8 uur ’s avonds. Plak daar dan nog een druk sociaal leven aan vast, de wil om te sporten of een hobby uit te oefenen, de ambitie om verder te leren en zich te ontwikkelen en het plaatje is compleet. En het stopt niet als de kinderen naar school gaan.
Schoolgaande kinderen
En dan wordt er geroepen dat het makkelijker wordt als de kinderen naar school gaan. Nou dat lijkt zo. Wat een aantal zaken betreft neemt de zorg zeker af. Het opstaan, douchen en aankleden kunnen de kinderen zelf en als het nodig is zijn ze ook in staat om zelf hun ontbijt te maken.
De kinderen beginnen meer en meer zelf na te denken en te zorgen voor de spullen die ze mee naar school moeten nemen. Maar toch, de druk op de ouders neemt niet af want nu komen de vragen of ze bij een vriendje of vriendinnetje mogen spelen. Bedenk eens zo’
n dag dat het regent en stormt en je blij bent dat je de kinderen van school kunt halen en iedereen lekker gezellig binnen hebt.
Het halen en brengen van kinderen
Als een kind ergens gaat spelen, dan moet het ook weer opgehaald worden. Dat betekent zelf naar huis gaan en op de klok kijken tot het moment gekomen is om weer de regen, kou en nattigheid in te gaan. Of de feestjes die georganiseerd moeten worden of waar ook weer gebracht en gehaald moet worden.
Ook het sporten, het trainen en eventueel wedstrijden. Zeker als er meer kinderen in een gezin zijn, kan het een aardige organisatie zijn om iedereen op tijd op zijn club te hebben. Bovendien word er dan van je verwacht zelf ook nog aanwezig te zijn op de momenten waarop ze kunnen laten zien wat ze kunnen.
Voor ouders zijn het lange dagen waarbij het ritme vooral bepaald wordt door de kinderen. Van autonomie (een belangrijke oorzaak van een burn-out) is weinig sprake. Het hoofd maakt overuren om alle ballen hoog te houden.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de momenten van stress en spanning die ouders ervaren als hun kinderen ziek zijn, niet lekker in hun vel zitten, gepest worden of slecht presteren op school.
Pubers
Tja en dan de pubers. Die kunnen voor veel hoofdbrekens zorgen. De lieve zoon of dochter verandert in een monster dat niet meer voor rede vatbaar is. Vrienden en vriendinnen (de peergroup) zijn belangrijker dan school, leren en ouders. Tenminste zo voelt het vaak voor ouders.
Voor sommige ouders is het heel lastig om te ervaren en een gevoel van overbodig zijn, afgewezen zijn ligt op de loer. Het kan heel oneerlijk en onredelijk voelen dat juist degene die altijd klaar gestaan heeft voor zijn kind, zo bot aan de kant geschoven wordt.
Ook in dit geval kan de ouder het niet (geheel) zelf bepalen en dat zorgt voor spanning, verdriet, slecht slapen en vermoeidheid. Gelukkig blijkt uit onderzoek dat het voor pubers heel belangrijk is om het gevoel te hebben dat hun ouders op de achtergrond altijd beschikbaar zijn.
Er zijn voor je puber
Pubers die bij hun ouders terecht kunnen, doen het op alle fronten beter dan de kinderen die het gevoel hebben dat ze er alleen voor staan. Dus ook al voelt het als een afwijzing, blijf bedenken dat je als ouders belangrijk bent en blijft voor je kind. In deze periode komt er echt meer ruimte voor de ouder al kunnen de momenten nog steeds niet zelf gekozen worden.
Op een mooie zonnige dag, als ze met vrienden en vriendinnen er op uit trekken, kan er zo maar dat telefoontje zijn dat ze niet thuis komen eten. En daar zit je dan met je pan vol eten. Je hebt je misschien gehaast om op tijd thuis te zijn en voor het eten te zorgen. Als je van te voren geweten had dat ze niet thuis zouden komen, had je andere keuzes kunnen maken. Het werk op je gemak afgerond, zelf naar het strand gegaan of iets makkelijks gegeten.
Als ouder heb je vaak weinig autonomie, vanwege de grote zorg voor je kinderen.
Altijd in dienst van je kinderen
Het halen en brengen kan een rol blijven spelen en de tijdstippen waarop dat moet gebeuren verschuift. Ik ken menig ouder die midden in de nacht chauffeur is (geweest) om er voor te zorgen dat hun kind weer veilig thuis kwam na een feestje of het uitgaan. Met de nodige consequenties voor de nachtrust van de ouder zelf! Een ander punt dat in deze fase een grote rol kan spelen zijn ruzies in het gezin.
Zeker de ouders die het best functioneren als er harmonie is, als iedereen tevreden is, als er rust is, hebben het moeilijk als de puber zich fel afzet tegen ‘gewone’ regels. En niet te vergeten, het eigen leven gaat door. Het werk blijft, de eigen vrienden, sport en hobby’s. Soms doen ouders consessies aan hun eigen afspraken om schaarse momenten van samenzijn te hebben.
Tenslotte kan in deze periode ook de (mantel)zorg voor opa en oma een rol gaan spelen. Vaak wordt er met alle liefde voor de eigen ouders gezorgd maar wel ten koste van de eigen gezondheid (en dat blijkt altijd pas achteraf).
Leeg nest
Als de kinderen de deur uit zijn, blijft de betrokkenheid vaak een rol spelen. Helpen opknappen van een woning, meedenken met mogelijkheden om (ander) werk te krijgen, het vertrouwde ouderlijk nest waar de kinderen steeds weer komen opladen en bijtanken. En daarnaast het lege huis.
Als er geen rekening meer gehouden hoeft te worden met kinderen die dagelijks thuis komen en op tijd of juist laat moeten eten, wat dan? Menig ouder valt dan in een gat, gaat de vermoeidheid voelen, vraagt zich af wat voor zin het leven nog heeft, welk nut zij nog heeft.
Ook dit levert stress, spanning en onzekerheid op, ‘prachtige’ ingrediënten om je vermoeid en somber te voelen. Angst voor een lege toekomst kan ook een rol spelen. In die fase is het van belang om misschien wel voor het eerst in het leven, zelf de regie te gaan nemen en te gaan bepalen hoe de toekomst er uit gaat zien. Een helpende hand om daar die ‘enge’ stappen in te zetten is vaak prettig en soms nodig.
Grote zorglast als ouder
Ouders met een ziek kind, doen ‘alles’ om er voor te zorgen dat het kind zo snel mogelijk herstelt of zo min mogelijk pijn heeft. Vooral ouders waarvan een kind een chronische ziekte heeft, lopen de kans om steeds opnieuw te moeten reageren op incidenten of een nieuwe aanval. Ook hier kan dit betekenen dat de plannen van de ouder doorkruist worden en de ouder niet aan zichzelf toekomt.
Zeker als een kind regelmatig in het ziekenhuis opgenomen moet worden, vraagt het veel van de ouders. Vaak blijft één van de ouders bij het kind in het ziekenhuis en moet de andere ouder het thuis (eventueel met andere kinderen) draaiende houden. En dan spreken we nog niet eens over de zorgen over het zieke kind en dat levert uiteraard ook een hoop stress op.
Vaak ontstaat er het commentaar van de omgeving dat het zieke kind te veel beschermd wordt. Nog een reden voor extra stress! Hoe vervelend is het om alle zeilen bij te zetten om het hoofd boven water te houden en dan ook nog kritiek te krijgen op het moment dat je op je zwakst bent. Niet iedereen beseft hoeveel het kost om maar te blijven zorgen.
Alleenstaande moeder met kinderen
Het ligt nog anders voor de groep moeders die er alleen voor staan. Doordat ze alleen zijn, moeten ze altijd door gaan en altijd ‘aan’ staan. Vaak hebben ze wel een netwerk om zich heen om op terug te kunnen vallen. Maar al het regelwerk, het overzicht en de verantwoordelijkheid voor de kinderen, werk, huishouden en zichzelf, drukt op hun schouders.
Zeker als het niet helemaal lekker loopt met de kinderen of als er problemen zijn op het werk, dan is de kans op stress en uitputting groot. Natuurlijk zijn er mensen bereid om te helpen en in te springen, maar je moet het altijd vragen.
Soms lukt het niet meteen en dan kan het voelen alsof je loopt te ‘leuren’ met je kind en/of je zorgen. Gevoelens van eenzaamheid, misschien wel boosheid, teleurstelling en verdriet liggen dan op de loer. In veel gevallen gaan de moeders door totdat er eindelijk ruimte is om niet te hoeven zorgen (dus als de kinderen groter zijn, zichzelf kunnen redden of zelfs de deur uit zijn).
Vaak wordt pas achteraf zichtbaar hoeveel energie de periode gekost heeft. Dan kost het tijd en geduld om weer op het oude niveau terug te komen. Bovendien valt het niet altijd mee om de tijd die overblijft als de zorg weggevallen is, opnieuw in te vullen.
Geen kinderen en parttime werken
En dan degenen die bewust of onbewust geen kinderen hebben. Kunnen die ook een burn-out krijgen dan? Ja zeker. Onvrijwillige kinderloosheid heeft vaak veel energie gekost. Trajecten om zaken uit te zoeken, verdriet, teleurstelling, afscheid moeten nemen van een diepe wens, de confrontatie met zwangerschappen en kinderen in de omgeving, kosten kracht en energie.
Degenen die geen kinderen willen, krijgen vaak vragen of schampere opmerkingen. Ook dat vraagt weerbaarheid, stevig in je eigen schoenen staan en een brede rug om je alleen te richten op wat belangrijk is voor jezelf. Een belangrijke oorzaak van een burn-out bij mensen die geen kinderen hebben kan de verwachting zijn dat diegene overal wel tijd voor heeft.
Vaak wordt er verwacht dat juist diegene gaat zorgen voor ouders, buren of vrienden. Zij hebben immers tijd genoeg. Maar ook hier geldt weer: het is een situatie waarin iemand niet (geheel) kan beschikken over zijn eigen tijd. Geen autonomie en dus gevaar op overbelasting, uitputting, overspannenheid of burn-out.
Hoogsensitief en parttime werken
Voor sommige mensen is fulltime werken niet weggelegd. Vaak gaat het dan om de mate waarin iemand belastbaar is. Soms zijn er lichamelijke ongemakken (zoals reuma, diabetes, chronische (darm)ontsteking) Soms is er sprake van een hele grote gevoeligheid.
Sensitief zijn is het hebben van gevoeligheid voor stemmingen van anderen of prikkels die binnen komen. Bij iemand die hoogsensitief is, is deze gevoeligheid nog sterker. Niet iedereen heeft een even goed afgesteld ‘filter’ om signalen uit de buitenwereld te beoordelen. Denk daarbij aan geluid dat bij iemand heel hard binnen kan komen waardoor een omgeving waar veel gepraat wordt.
Een omgeving waar muziek op de achtergrond is of waar apparaten of machines veel lawaai maken. Iemand die (te) gevoelig is, wordt veel sneller moe dan anderen.
Vaak willen mensen ‘gewoon’ zijn, hetzelfde zijn als anderen en dan gaan ze hun eigen grens voorbij, met alle gevolgen van dien. Gevoeligheid voor stemmingen maakt dat iemand de stemming van de ander (te) gemakkelijk overneemt. Als iemand in de omgeving dan gespannen, somber, verdrietig of boos is, gaat de gevoelige mens met precies dat gevoel naar huis.
Vaak is het lastig voor degene om te herkennen dat de emotie van de ander is en dit kost tijd en energie. Parttime werken kan in die gevallen een noodzaak zijn om er voor te zorgen dat iemand bij zichzelf kan blijven en op tijd zijn energievoorraad weer aanvult. Een parttimer werkt niet voor niets parttime en doet dit vaak om voldoende tijd voor zichzelf over te houden om weer op te kunnen laden!
Gevoel van falen en tekortschieten
Vele mensen voelen het krijgen of hebben van een burn-out als falen en schaamte speelt vaak een grote rol. Het tegendeel is waar. Juist de mensen die jarenlang hun uiterste best gedaan hebben om alle bordjes hoog te houden en het belang van alles en iedereen (behalve zichzelf) voor op te stellen, worden ‘slachtoffer’ van een burn-out.
In onze trajecten wordt altijd aandacht besteed aan deze (belemmerende) gevoelens van falen en schaamte. Mensen die een burn-out hebben kunnen eigenlijk alleen met trots terug kijken of wat ze gepresteerd hebben.
Maar die prestaties zijn wel ten koste gegaan van zichzelf! Balans, rust en acceptatie dat niet alles kan en hoeft, zorgen er voor dat mensen herstellen en zichzelf hervinden. Niet terug naar het verleden, maar op naar versie 2.0. Nieuwe patronen en gedachten zorgen er voor dat herstel blijvend is. Soms is een coach nodig om de juiste stappen te kunnen zetten.
Snelheid versus aandacht geven
Een van de oorzaken van overbelasting kan snelheid versus aandacht geven zijn. Wanneer iemand in gesprek is met de klant om iets op te lossen of af te wikkelen, kan er van de werknemer verwacht worden dat dit niet meer dan een bepaald aantal minuten in beslag neemt. Dit druist soms volledig tegen de persoonlijkheid van de werknemer in.
Een klacht van een boze klant binnen enkele minuten afhandelen, is niet altijd een manier om een goed gevoel over je werkzaamheden te hebben. Ook al is de ‘baas’ tevreden over de afhandelingstijd, het gesprek kan een knagend gevoel achterlaten omdat bij de werknemer het gevoel ontstaat dat hij of zij niet op de meest klantvriendelijke manier heeft gehandeld. Hierin een gulden middenweg vinden kan op langere termijn zowel voor de werkgever als voor de werknemer positief uitpakken.
Het onderwijs is hier een voorbeeld van. Veel betrokken leraren wensen het allerbeste te doen voor hun kinderen. Veelal wordt er gevraagd om passend onderwijs, wat leraren graag bieden.
Het gevolg? Veel leraren doen hun administratie in het weekend omdat ze er simpelweg niet uitkomen binnen de gestelde tijd. De administratie eerder inplannen betekent dat het ’ten koste’ gaat van de leerlingen. Een bijzonder lastig spanningsveld!
Verwachtingen over managen bij afwezigheid
Of iemand nu op vakantie is of maar drie dagen werkt per week, het blijkt vaak lastig te zijn om het werk volledig los te laten. Toch is managen ook goed kunnen loslaten. Verantwoordelijke personen vinden het vaak moeilijk om volledig op de collega’s te vertrouwen, zeker als deze collega’s niet exact dezelfde werkzaamheden hebben.
Toch is het belangrijk om te beseffen dat niemand onmisbaar is op het zakelijke vlak en dat een goed leider het vertrouwen aan zijn team of collega’s moet kunnen geven. Zij moeten verantwoordelijkheden kunnen nemen en keuzes kunnen maken tijdens afwezigheid van de betreffende persoon.
Managen op basis van vertrouwen werkt nu eenmaal beter dan op basis van wantrouwen en het geeft aanzienlijk meer rust als iemand alleen in echte noodgevallen benaderd hoeft te worden tijdens de afwezigheid.
Telefoon uit versus 24 uurs-economie
Met alle technologieën van vandaag de dag is het haast onmogelijk om niet bereikbaar te zijn. Sterker, vaak wordt het ook min of meer van je verwacht. Even een WhatsApp lezen, vragen van klanten via social media beantwoorden of toch even dat dringende gesprek aannemen. Tegenwoordig leven we in een 24/7 maatschappij.
Het kan zomaar gebeuren dat iemand om twee uur ’s nachts nog eens email krijgt met de vraag of er de volgende dag even iets gedaan kan worden. Ook al wordt de mail niet gelijk beantwoord: al bij het zien van de mail worden de hersenen geprikkeld. Onze ingebouwde biologische klok is hier niet op ingesteld, de huidige maatschappij geeft steeds hogere prikkels aan dit biologische systeem wat uiteindelijk toch gezondheidsproblemen oplevert.
Het is dus zeer verstandig om een aantal uren per dag volledig vrij te zijn van dit soort prikkels.
> Lees de gevolgen van altijd maar ‘aan’ staan
Part time werk – full time verantwoordelijk
Meestal is het zo dat iemand fulltime moet werken om een toppositie te bereiken met een behoorlijke verantwoordelijkheid. Toch zijn er werksituaties waarbij iemand parttime werkt, maar toch een full time verantwoordelijkheid heeft. In een deeltijdfunctie waarbij iemand veel mensen aan moet sturen, vraagt dat toch vaak enorm veel tijd.
Meestal vraagt dit om meer uren dan het aantal uren wat een parttimer werkt. Als de werknemer juist voor parttime werk heeft gekozen omdat er ook aandacht nodig is voor andere zaken, zoals het gezin of andere werkzaamheden, is dit niet altijd goed te combineren met de full time verantwoordelijkheid.
Dit geeft een voortdurende druk, zowel op de werkuren als op de vrije uren. Ook dit werkt overbelasting en uiteindelijk gezondheidsproblemen in de hand.
Bereikbaar versus beschikbaar
Het is verstandig om bij een parttimefunctie duidelijk aan te geven wanneer iemand beschikbaar is en wanneer niet. Ook voor een werkgever schept het duidelijkheid als hij weet wanneer hij wel of niet op zijn medewerker kan rekenen. Vaak zijn de grenzen te vaag, waardoor er een gevoel ontstaat om voortdurend beschikbaar te moeten zijn.
Dit geeft een enorme druk en kan uiteindelijk voor overbelasting zorgen. Voor de werkgever is het weer heel onbevredigend als juist op de momenten dat hij het personeelslid nodig heeft hij of zij aangeeft dat het even niet uitkomt. Maak vooraf duidelijke afspraken hierover, dit werkt het beste voor alle partijen.
Beschikbaar versus verantwoordelijk
Deze stelling is wat lastiger. Stel dat iemand twee dagen per week werkt en de verantwoordelijkheid heeft over bepaalde werkzaamheden van het bedrijf. Bijvoorbeeld de website van het bedrijf. Tijdens de werkdag zijn er door de persoon mededelingen op de website geplaatst, die uiteindelijk niet blijken tot kloppen.
Stel dat deze werknemer de enige persoon is die dit kan veranderen. Niet veranderen of aanpassen van het bericht kan mogelijke financiële schade voor het bedrijf betekenen dus het is belangrijk dat het zo snel mogelijk gewijzigd wordt.
Redelijkerwijs mag er dan best verwacht worden van de parttimer dat hij of zij hier zo snel mogelijk op inspeelt ook al is het geen gebruikelijke werkdag. Dit valt eerder onder loyaliteit aan het bedrijf dan dat het gaat om de beschikbaarheid van de werknemer.
Het wordt wel anders als er op dat moment nog iemand in het bedrijf werkzaam is die dit kan wijzigen, dan is dat de aangewezen persoon om het te veranderen. Beschikbaarheid tegenover verantwoordelijkheid heeft dus ook grenzen als het gaat om te overbelasting laag te houden.
Parttime is geen 24/7
Parttime werken én parttime beschikbaar zijn is eigenlijk onlosmakelijk met elkaar verbonden. Niemand kan verwachten van iemand die 24 uur per week werkt dat deze persoon 60 uur per week beschikbaar is en helemaal niet voor 24/7. Toch hangt het van meerdere factoren af of de ruimere beschikbaarheid ook voor overbelasting zorgt.
Als hier vooraf duidelijke afspraken over zijn gemaakt, dan is dit iets waar de werknemer rekening mee kan houden en andersom precies hetzelfde.
Niemand krijgt gelijk een burn-out als door acute omstandigheden op het werk een keer wat meer inzet wordt gevraagd dan de afgesproken uren. Zodra dit stelselmatig voorkomt en de werknemer week in, week uit het gevoel heeft altijd maar beschikbaar te moeten zijn, dan kan dit een geestelijke onrust teweegbrengen die wel gevaarlijk wordt voor de gezondheid.
Het is belangrijk dat de symptomen van overbelasting bijtijds worden herkend en dit zonder terughoudendheid besproken kan worden.
Samengevat: Parttime werken en burn-out
Velen werken niet voor niks parttime. De hierboven beschreven onderwerpen laten zien dat parttime werken vaak leidt tot regieverlies. Regieverlies is hetzelfde als een gebrek aan autonomie. Autonomie is op haar beurt weer de belangrijkste reden van burn-out.
Wat de reden van het parttime werken ook is: ook met parttime werken kun je dus een burn-out krijgen.
Gerelateerde artikelen
- Een gebrek aan motivatie
- Werkgeluk – Is het noodzakelijk plezier te hebben in je werk?
Hulp bij burn-out en stress
Het verminderen van stress en het herstellen van een burn-out is geen sinecure. Heb je ondersteuning nodig, dan kan je op onze hulp rekenen. Onze coaches zijn allemaal gespecialiseerd in jouw problematiek. Door hun jarenlange ervaring kunnen ze samen met jou werken aan jouw herstel. Van het resultaat van onze 1-op-1 coaching heb jij je leven lang plezier!
Bekijk ons aanbod voor:
