Accepteren van burn-out: je zit al maanden niet lekker in je vel. Je voelt steeds meer aversie op je werk. Je bent moe, moe en nog eens moe. Leuke dingen lijken minder leuk en je zin om iets te ondernemen is weg.
Lusteloos sleep je je door de dagen heen. Niets lijkt je meer te lukken. Die vrolijke alleskunner van maanden of jaren terug ben je kwijt. Voor de buitenwereld wil je dit niet laten blijken en tracht je keer op keer je schouders er weer onder te zetten.
Je tracht je jezelf op de been te houden met motiverende argumenten:
- ‘Er zijn ergere dingen in de wereld’.
- ‘Niet te flauw’.
- ‘Kom op, even doorduwen, dan is het klaar’.
- ‘Stel je niet aan’.
- ‘Niet zeuren, even doorbijten, dan is het zo gebeurd’.
Een extra bak koffie of blikje energie drank geven je kortstondig een boost. Maar later op de dag ben je gevloerd. Langzaam begint het besef te groeien: dit moet anders. Toch ziet de dag erop er precies het zelfde uit en geef je jezelf een schop op onder je kont als het even niet wil en ga je door!
De symptomen van een burn-out helpen vaak bij het realiseren dat je burn-out bent.
Download hiervoor gratis ons E-book: symptomen van burn-out
Ontkennen dat het niet meer wil
Je omgeving heeft je vast wel eens gevraagd: gaat het wel goed met je? Maar de kans is groot dat je volmondig zegt: ja hoor! En ontkent dat er iets met je is. Misschien gewoonweg omdat je het zelf nog niet wilt zien of door hebt.
Herken je, wanneer iemand aan je vraagt, hoe het gaat of de zorg over je uitspreekt dat je het bagatelliseert of onder het tapijt schoffelt? Om vervolgens snel op een ander onderwerp over te stappen in het gesprek? Of dat mensen zich vaak verwonderen over: hoe doe je dat toch allemaal? Al die ballen in de lucht houden? En jij denkt: gewoon, niet meer dan normaal toch?
Niet meer tot rust kunnen komen
Dan is het zinvol om jezelf toch eens even stil te zetten. Want de kans is heel groot dat je vol op de automatische piloot en met een lading/ overdosis stresshormonen de dagen aan één rijgt en je zonder adempauze afstevent op een burn-out.
Want je lijf geeft je genoeg signalen maar je negeert ze gewoon! Uit eigen ervaring kan ik volmondig zeggen: dat is niet handig! Die signalen zijn er namelijk niet voor niets! Ze zijn simpelweg je dashboard dat aangeeft: stop, ga eens goed herstellen!
Zie ook: de stekker eruit trekken
Toegeven aan burn-out
Maar toegeven aan die signalen is ook toegeven aan dat je ziek (aan het worden) bent. En dat is lastig. Dat je tegen je partner, leidinggevende of vrienden moeten zeggen: het gaat niet goed met me. De gedachte alleen al benauwd je. Want eigenlijk voelt het dan dat je zegt: ik heb gefaald in het leven en breekt het schild van altijd sterk moeten zijn. En dat voelt vreselijk naar.
Want eigenlijk voelt het dan dat je zegt: ik heb gefaald in het leven en breekt het schild van altijd sterk moeten zijn
Dus lijkt het handiger om maar door te duwen. Maar pas op! Want er ligt een sluipmoordenaar op de loer als hiervoor kiest en door blijft gaan op de oude toer. Dan grijpt je lichaam in en kun je niet meer kiezen, dan kiest je systeem!
Altijd sterk moeten zijn
Maar waarom is dat toegeven zo lastig? Mensen die een burn-out op (dreigen te) lopen zijn over het algemeen mensen die van aanpakken weten. Die van aanpakken weten en die daar waar anderen afhaken doorgaan. Het zijn veelal mensen die graag en vaak klaar staan voor anderen en weinig of geen invulling geven aan eigen belangen of behoeften. Het zijn mensen die sterk zijn en die hard werken.
Doordat je burn-out raakt, kun je al die mooie eigenschappen opeens niet meer inzetten. Van een harwerkend, altijd klaarstaand persoon, ben je hulpbehoevend geworden en moet je op sleeptouw genomen worden door anderen
Los van het feit dat je dit voor jezelf beseft, dat je momenteel heel kwetsbaar en total loss bent zie je er als een berg tegen op dit aan de buitenwereld te moeten melden, want de wereld heeft zijn zegje klaar:
Lees ook: Hulp bij een burn-out
Pijnlijke opmerkingen wanneer je burn-out bent
- Ah ik voel me ook wel eens niet goed en dan is het morgen weer over.
- Weet je wat erg is….
- Stel je niet aan, iedereen is wel eens moe.
- Ik ken dat: ik ben ook wel eens een tijdje moe geweest
Als je al niet lekker in je vel zit,zit je hier niet op te wachten en lijkt gewoon doorduwen en niet piepen de meest eenvoudige weg.
Lees ook: hoe voelt een burn-out?
Eigen overtuigingen
Want juist jij hebt vroeger het voorbeeld gehad dat je van hardwerken niet doodgaat of dat je altijd klaar moet staan voor anderen. Het zijn die gedachten die voortvloeien uit jouw normen en waarden die ervoor zorgen dat je in belemmerende gewoonte patronen beland. Omdat je gewoon weg niet anders weet en het al jaren zo doet.
Je eigen overtuigingen leiden tot gedachten als:
- Dat doe ik wel even
- Als ik het zelf niet doe gebeurd het toch niet
- Als ik een ander het laat doen heb ik er toch nog werk van
- Zo laat ik mijn team in de steek
- Wie doet het anders
- De anderen hebben het al zo druk, geef maar aan mij
- Er is niemand anders die kan helpen
- Anders zeggen ze er straks wat van
- Het moet wel goed
- Ik kan het niet maken dit niet te doen
- Dat doe ik in mijn pauze wel even
- Een ander doet dat toch ook?
Maar besef dat je met continue doorgaan roofbouw op je eigen lichaam pleegt en op lange termijn meer kapot maakt dan je lief is.
Lees ook: Beperkende overtuigingen
Negatieve gevolgen van doorduwen
Als eenmaal je lichaam de regie overneemt, want dat is wat er uiteindelijk gebeurd als je niet tijdig op de rem trapt en ondanks alle signalen gewoon door blijft duwen. Je lichaam bevindt zich dan continue in een stress-modus en staat paraat om te kunnen vluchten of vechten. Echter dat grote gevaar waarop je systeem zich voorbereidt blijft uit. Jij duwt door en je lichaam krijgt niet de mogelijkheid zich te herstellen met alle gevolgen van dien.
Je klachten nemen toe, het leven gaat je steeds moeizamer af, voor leuke dingen en ontspanning heb je geen tijd of zin en langzaam raak je in een isolement.
De balans herstellen
Kijk eens oprecht naar hoe het met jezelf gaat? En merk je op dat het al een lange tijd niet goed gaat met jezelf, geef dit dan toe. In ieder geval naar jezelf. Hoe verdrietig of boos het je ook maakt: maar zeg en omarm wat er is en hoe je je voelt.
- Ik ben vreselijk moe
- Ik heb pijn
- Mijn hoofd is één grote chaos
- Ik kan de drukte in mijn hoofd niet stoppen
- Ik voel me continue boos en gefrustreerd
- Een vreselijk kort lontje, ik kan niets hebben
- Nergens zin in, laat me met rust
- Ik ben zo verdrietig
- Ik ben mijzelf kwijt…
Het liefst zou ik je nu een tijdje bedenktijd geven en dat je pas verder kan lezen als je jezelf hebt toegestaan er te laten zijn wat er is. Zoals jij je voelt, hoe kl… dit ook is.
Er is moed voor nodig om dit met jezelf aan te gaan. Wanneer oprecht jezelf hier bij stil gezet hebt, ben je een drempel over gestapt die je mogelijk al maanden omzeilt. Je mag jezelf hier echt wel even een compliment voor geven want het zijn niet de meest makkelijke dingen in het leven om bij stil te staan. Je hebt de eerste stapjes gezet bij het accepteren van burn-out.
Accepteren en herstellen van een burn-out is niet eenvoudig.
Vraag hulp aan een gespecialiseerde coach!
Kijk hier: coaching bij burn out
Accepteren van burn-out
Pas als je eenmaal toestaat te beseffen hoe het leven je nu afgaat, pas dan kun je ook kijken naar wat je anders wilt. Eerder lukt dit niet, want dan zit je in de doorduw modus en zijn je eigen behoeften van ondergeschikt belang.
Kijk naar wat jij anders wilt of kunt doen. Zorg ervoor dat de situatie zich stabiliseert, dat je in ieder geval niet verder burn-out raakt. Je zorgt er dan uiteindelijk voor dat je vermoeidheid of klachten afnemen en je energie weer toeneemt.
Acceptatie van burn-out in kleine stapjes
In het begin zijn dit mogelijk kleine stapjes, kies datgene wat bij jou past:
- Nee zeggen: daar waar je vanuit vanzelfsprekendheid ja zou zeggen (nee tegen een ander is een ja tegen jezelf)
- Maak het jezelf makkelijk, vraag hulp of draag een taak over aan een ander, op je werk of thuis
- Schrijf iedere dag 3 dingen op waar je trots op bent dat je dat hebt gedaan
- Kies voor jezelf en doe iets waar je blij van wordt (wandelen, lezen, in bad, niets!)
- Ga meer bewegen (zonder prestatiedruk!), dit is wetenschappelijk bewezen dat het je stress- niveau doet dalen
- Breng je dagtaken in beeld en kijk waar je in je planning iets kunt schrappen
Er is vast iets wat ik je niet aangereikt hebt maar je nu van denkt: dat ga ik doen (of laten!)
Gun jezelf hierin de tijd. Verwacht niet dat iets wat je al jaren doet in een week tijd rigoureus verandert. Gewoontepatronen zijn hardnekkig: a) om te herkennen en b) om ze te doorbreken. Geef jezelf zeker 3 maanden.
Van accepteren van burn-out naar een beter leven na burn-out
Lukt dit je niet of duurt dat je te lang, neem dan gerust vrijblijvend contact op om te kijken of we je kunnen helpen. Daar zijn we voor. Besef dat een ieder van ons als coach ook in het leven voor vergelijkbare moeilijkheden heeft doorstaan en hulp heeft ingezet, we spreken uit eigen ervaring. Onze missie? Een beter leven na burn-out!
Hoe kun je datgene wat je hebt geleerd inzetten om een gezonder, gelukkiger leven in te richten met meer vrede met jezelf en meer plezier? Daar kunnen we je bij helpen. Bel of mail wanneer je er zelf niet uitkomt.
Hulp bij burn-out en stress
Het verminderen van stress en het herstellen van een burn-out is geen sinecure. Heb je ondersteuning nodig, dan kan je op onze hulp rekenen. Onze coaches zijn allemaal gespecialiseerd in jouw problematiek. Door hun jarenlange ervaring kunnen ze samen met jou werken aan jouw herstel. Van het resultaat van onze 1-op-1 coaching heb jij je leven lang plezier!
Bekijk ons aanbod voor:
Francisca
op 30 May 2017Ruud Meulenberg
op 30 May 2017Yvonne
op 15 December 2017Ruud Meulenberg
op 21 December 2017Rilana
op 22 January 2018Jessie Reitsema (coach MTC)
op 23 January 2018C. Elzinga
op 12 February 2018Jessie Reitsema (coach MTC)
op 15 February 2018Jet
op 26 February 2018Ruud Meulenberg
op 26 February 2018Jet
op 27 February 2018Ruud Meulenberg
op 2 March 2018Jet
op 2 March 2018Ruud Meulenberg
op 6 March 2018Jessie
op 27 February 2018Corine
op 15 May 2018Bjørn Roobol
op 3 March 2018Jessie Reitsema (coach MTC)
op 5 March 2018Bjørn Roobol
op 7 March 2018mariet
op 8 March 2018Ruud Meulenberg
op 12 March 2018cor
op 11 April 2018Ruud Meulenberg
op 11 April 2018Judith
op 18 April 2018Jessie Reitsema (coach MTC)
op 19 April 2018Ineke Watson
op 19 April 2018Ruud Meulenberg
op 23 April 2018Francine
op 4 May 2018Ruud Meulenberg
op 8 May 2018Francine
op 9 May 2018Hennie
op 25 June 2018Jessie Reitsema (coach MTC)
op 28 June 2018Jacqueline
op 11 July 2018Ruud Meulenberg
op 18 July 2018Jessie Reitsema
op 19 July 2018Lilian
op 29 August 2018Jessie Reitsema
op 29 August 2018Marjolein
op 11 September 2018Jessie Reitsema
op 12 September 2018Ruud Meulenberg
op 18 September 2018Hanne
op 27 September 2018Jessie Reitsema (coach MTC)
op 1 October 2018Hanne
op 2 October 2018Jessie Reitsema (coach MTC)
op 2 October 2018Jacky
op 23 January 2019Jessie Reitsema (coach MTC)
op 28 January 2019Gisella
op 28 January 2019Gisella
op 28 January 2019Jessie Reitsema (coach MTC)
op 28 January 2019Anna
op 25 July 2019Jessie Reitsema (coach MTC)
op 25 July 2019Angela
op 25 September 2019Jessie Reitsema (coach MTC)
op 26 September 2019