Er niet mogen zijn: Rennend over een weg waar maar geen einde aan komt, roepen omstanders je van alles toe: loop door anders komt je te laat, loop rustig anders haal je het niet, je moet naar links, je moet naar rechts, enzovoort. Dit is het gevoel dat mensen hebben die denken dat ze er niet mogen zijn.
Ze vragen zich altijd af wat anderen van hen vinden. Ze zijn voortdurend bang om afgewezen te worden, doordat ze niet voldoen aan de norm van anderen. Het is zoals Dale Carnegie, een Amerikaanse schrijver, het zei: ‘iedereen snakt naar waardering.’
Het is zoals Dale Carnegie, een Amerikaanse schrijver, het zei: ‘iedereen snakt naar waardering.’
Nooit goed genoeg
Voor velen zal het herkenbaar zijn: je doet er alles aan om bij de grote groep te horen. Je past je gedrag aan aan de algemeen geldende norm. Want er is één ding wat je echt niet wilt en dat is er niet bij horen. Dat is erg, vooral als je een stuk van jezelf inlevert en niet kunt zijn zoals je echt bent.
Er wordt voortdurend van twee kanten aan je getrokken: aan de ene kant voel je de drang om erbij te horen en aan de andere kant het verlangen om uniek te zijn. Je doet er alles aan om de ander tevreden te stellen en het hem naar de zin te maken, want stel je voor dat hij je afwijst.
Je hebt nooit rust en dat gaat aan je vreten. Ook krijg je allerlei lichamelijke en psychische klachten: zoals vermoeidheid door een slechte nachtrust en je bent erg prikkelbaar. Je kunt je niet goed meer concentreren op je werk, je ervaart onvrede en misschien wel wrok ten opzichte van de ander. Je hebt altijd dat ontevreden gevoel dat het nooit genoeg is, want je stelt altijd wel iemand teleur: de ander of jezelf.
Dit maakt je heel onzeker: je bent niet goed genoeg en loopt daardoor het gevaar dat je vooral bezig bent om de ander te pleasen.
Al deze factoren kunnen er toe leiden dat je een burn-out krijgt. Dit wordt door Van Dale omschreven als: geestelijke uitputting ten gevolge van langdurige stress. Je bent langere tijd zo overbelast door onzekerheid, negativiteit en angst om niet mee te tellen. Dat al je energie op is en je een afgebrand gevoel hebt.
In onze huidige maatschappij krijgen veel mensen hiermee te maken vanwege de grote nadruk op prestige, carrière maken en het meedoen met de rest.
Wij hebben een uitgebreid artikel voor je klaarstaan over de symptomen van een burnout. Hierin gaan we in alle op symptomen en bijbehorende klachten.
Er niet mogen zijn: Eerst jezelf accepteren
Misschien heb je het gevoel dat de oplossing ligt in het feit dat anderen moeten veranderen en jou moeten accepteren zoals je bent. Als dat gebeurt kun jij jezelf zijn. Je hoopt dat je dan de waardering krijgt voor wat je doet. Voor een deel is dat waar, maar helaas zal dat nooit helemaal kunnen gebeuren.
Je wordt nooit door iedereen in je omgeving volledig geaccepteerd en zult daarom altijd teleurgesteld worden wanneer je de oplossing volledig van de ander verwacht. De verandering moet vanuit je zelf komen. Jij moet meer zelfvertrouwen krijgen. Jij moet jezelf eerst leren te accepteren.
Als dat lukt, ben je al een stuk minder afhankelijk van wat de ander van je vindt en denkt. Je weet dat je er mag zijn en dat je goed bent zoals je bent. Namelijk: een uniek persoon zoals er maar één van rondloopt op de aardbol. Natuurlijk is het dan niet zo dat het je helemaal niets meer doet wat de ander van
je vindt. Maar als je op een positieve manier naar jezelf kijkt en vertrouwen hebt in jezelf, helpt je dat wel om de mening van de ander over jou te relativeren.
Er niet mogen zijn – Besef dit
Je kunt er van uitgaan dat 33% van de mensen je aardig vindt. Dat 33% van de mensen neutraal over je zijn. Dat 33% van de mensen je niet mogen. Deal er mee!
Als iemand jou niet aardig vindt, bepaalde keuzes van jou misschien wel belachelijk maakt, dan is dat maar zo. Jij vindt toch ook niet iedereen even aardig? En je kunt ook niet voor alle keuzes die de ander maakt evenveel begrip opbrengen toch? Dat hoeft ook niet. Waar het om gaat is acceptatie van jezelf en acceptatie van de ander: jij mag zijn zoals je bent en de ander mag dat ook, want iedereen is uniek
Er mogen zijn als mens – Jezelf gezien en gehoord voelen
Wil je het gevoel opbouwen dat je er mag zijn? Dat je het gevoel hebt dat je zelf de regie voert over je eigen leven? Je de mening van anderen ook eens naast je neer kan leggen?
Gerelateerde artikelen
- Wallen onder de ogen – De meest voorkomende oorzaken
- Eenzaamheid bij burnout – De oorzaak en de oplossing
- Hypochondrie bij burnout
Hulp bij burn out en stress
Het verminderen van stress en het herstellen van een burn-out is geen sinecure. Heb je ondersteuning nodig, dan kan je op onze hulp rekenen. Onze coaches zijn allemaal gespecialiseerd in jouw problematiek. Door hun jarenlange ervaring kunnen ze samen met jou werken aan jouw herstel. Van het resultaat van onze 1-op-1 coaching heb jij je leven lang plezier!
Bekijk ons aanbod voor:
Helemaal waar. En dat niet iedereen mij aardig vindt, of mij zelfs niet mogen vind ik prima. Feeling is (over het algemeen) mutual. Maar wat als mensen die ik wel aardig vindt, en niet kwijt wil, mij niet meer aardig vinden als ik mijzelf ben.
Dat vraag ik mij ook af! Wat als mensen die ik echt niet kwijt wil kwijt raak als ik mezelf ben en kom niet meer dan waren ze geen echte vrienden
Deze angst zal ertoe leiden dat je nooit helemaal je aantrekkelijke ik zal kunnen zijn. Terwijl je echte vrienden je altijd zullen waarderen om wie je echt bent,
Hoe dieper je jezelf kunt zijn, des te meer mensen (oprechte) je tot je trekt
Ik ben sinds 2 jaar volledig mezelf. Resultaat: Helaas zijn er in mijn geval zoveel mensen die om de een of andere reden een hekel aan me hebben en dat ook uiten. Wekelijks hoor ik op het fietspad bijvoorbeeld of in de supermarkt allerlei verwensingen. Variërend van kuthoer, tot homo, tot Kutwijf, hoer (weinig origineel), lelijkerd, jij bent lelijk, opgestoken middelvingers op het fietspad omdat ik de fietser gewoon in de weg zit terwijl ik niets verkeerds doe. Het klopt. Ik ben lelijk. Mijn gezicht is lelijk. Daarom reageren mensen zich op me af. Vaak is er geen reden voor. Van de week nog. Bezocht ik een monument. De vrijwilliger vroeg naar de plaats waar ik woonde. Toen ik die noemde, sprak hij duidelijk zijn mening uit. Het kwam erop neer dat ik afgeserveerd moest worden waarbij hij 10 meter naar beneden wees. Blijkbaar moest ik dood. Omdat ik lelijk ben. Omdat ik zo vaak verwensingen naar mijn hoofd geslingerd krijg, denk ik dat daar een kern van waarheid in zit. Ik mag er gewoon niet zijn. En ik moet zelfs dood. De mensen hebben gelijk. IEDEREEN heeft recht om er te zijn. Behalve ik. Nietwaar? Ik lijk misschien een puber, maar ik ben een vrouw van 47.
Beste Jody,
Geen enkel persoon verdient zo behandeld te worden. Hoe we er ook uit zien, we hebben allemaal recht op ons bestaan, en om fatsoenlijk behandeld te worden. Ik hoop dat je de kracht blijft vinden om het mooie in jezelf te vinden en naar waarde te schatten.