Het verdriet na een overlijden van je kind is niet voor te stellen. Toch gebeurt dit in Nederland jaarlijks wel zo’n 4000 keer. Dit is een moeilijk proces en misschien wel niet te vergelijken met een overlijden van een andere dierbare. Wat gebeurt er en wat zou je kunnen ervaren?
Hoe voelt het proces?
De tijd dat je aan het rouwen bent is voor iedereen totaal anders. Daarom kan eigenlijk niemand jou vertellen hoe het rouwproces eruit gaat zien. Het is enorm persoonsgebonden en het pakt bij iedereen anders uit.
Het is ook belangrijk om te weten dat het rouwproces geen geleidelijk proces is. Je zult goede en slechte dagen hebben. Het verschilt per persoon en per dag hoe het proces zijn werk gaat doen. Vergelijk jezelf dus niet met anderen in zo’n situatie.
Trauma door het verlies van een kind
Er zijn enorm veel onderzoeken gedaan naar ouders die hun kind zijn verloren. Hieruit blijkt dat het overlijden een rode lijn in hun leven wordt. Ouders verliezen hierdoor vaak hun identiteit.
Het verlies van het kind verandert vaak dan ook snel in een trauma. Ouders herbeleven de verschrikkelijke situatie steeds opnieuw, waardoor ook de pijn steeds opnieuw binnenkomt.
Alles verandert
Zomaar doorgaan met je leven is onmogelijk. Je leven stort even in. Dat betekent dat je helemaal opnieuw moet beginnen.
Belangrijk hierin is dat je een duidelijk verschil voor jezelf maakt in het leven voor de ramp, en het leven na de ramp. Het leven voor de ramp is zoals het was, vol mooie herinneringen. Het leven na de ramp is niet te vergelijken en moet opnieuw opgebouwd worden. Geef erkenning aan je verdriet, begrijp dat het nooit helemaal weg zal gaan. Maar besef ook dat je jezelf een nieuwe manier van leven zal moeten aanleren.
Vriendenkring
Uit veel onderzoeken is ook gebleken dat er een hoop verandert in je vrienden- en kenniskring. Veel ouders zeggen minimaal de helft van hun vriendenkring verliezen. De reden? De VOOK (Vereniging van Ouders van Overleden Kind) zei tegen de Volkskrant: “Ze kunnen de moed niet opbrengen om iets voor je te betekenen.”
Hoe kunnen wij je helpen?
Wij staan voor je klaar met een team van ervaren coaches. Onze coaches zijn actief in heel Nederland en zeer ervaren in het oplossen van stress en burn-out klachten.
Houd in je achterhoofd dat je niet te veel bezig moet zijn met de angsten van anderen, maar juist met de mensen die wel steun kunnen bieden. Er zijn mensen die wel met de situatie om kunnen gaan, en die moet je dicht bij je houden. Besef dat ze je graag willen helpen. Voel je dan ook niet bezwaard om iets te vragen, of dat nu gaat om je hart luchten, of het verzorgen van het avondeten (als je het zelf even niet kan opbrengen).
Een kind verloren, word het beter?
De situatie kan niemand uiteindelijk ooit nog veranderen, maar hulp bij de symptomen die erbij komen kijken kan veel ouders helpen. Wat zijn de symptomen? Een aantal voorbeelden zijn boosheid, depressie, schuldgevoelens, ontkenning en zelfs gedachten aan zelfdoding. Lichamelijke symptomen verschillen per persoon. De ene is moe, futloos en wil niks doen. Terwijl de ander juist erg actief is en zo op zoek gaat naar afleiding.
Denk je aan zelfdoding? Neem dan altijd contact op met je huisarts of een andere professional.
Rouwproces na het verlies van een kind
Iedereen verwerkt zulke trauma’s op zijn of haar eigen manier. Ga jezelf dus niet vergelijken met anderen in deze situatie. Hieronder een aantal tips die jou zouden kunnen helpen om jezelf staande te houden.
- Zorg goed voor jezelf. Het is belangrijk om goed en gezond te eten, goed te slapen en dingen te doen waardoor je kunt ontspannen. Je energie raakt snel op, omdat je constant bezig bent met het rouwproces. Daarom is het juist nu belangrijk om je lichaam gezond te houden.
- Houd contact en blijf dingen doen. Voorkom zo dat je je te veel afsluit voor de buitenwereld. Uiteraard moet je jezelf de tijd geven, maar probeer de dagen dat het iets beter gaat af te spreken met vrienden of familie.
- Praat erover. Het lijkt misschien niet het beste om te doen, maar dat is het juist wel. Het kan opluchten om al je gedachten eens op tafel te leggen. Ook kan steun van anderen jou een beter gevoel geven. Je merkt dat je er niet alleen voor staat. Het beste is wel om met mensen te praten die dicht bij je staan en die je vertrouwt, zoals familie of goede vrienden. Het kan ook erg opluchten om te spreken met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Er zijn online genoeg forums waarin gelijkgestemden hun verhaal doen. Ook dan merk je dat je er absoluut niet alleen voor staat, en dat je niet de enige bent.
- Gun jezelf de tijd. Tijd heelt wonden, al is het misschien maar deels. Uiteraard zal het verlies en dus ook het verdriet altijd blijven, maar met de tijd leer je hier mee omgaan. Houd dus ergens in je achterhoofd dat het beter wordt dan dat je je nu voelt.
Er zijn hiernaast ook genoeg hulpmiddelen voor in het rouwproces. Er zijn enorm veel online platforms met blogs die je kunnen helpen. Ook is het een goed idee om verder te kijken voor hulp. Doktoren, stichtingen en hulplijnen kunnen helpen bij het leren omgaan met de situatie.
Hulp bij burn-out en stress
Het verminderen van stress en het herstellen van een burn-out is geen sinecure. Heb je ondersteuning nodig, dan kan je op onze hulp rekenen. Onze coaches zijn allemaal gespecialiseerd in jouw problematiek. Door hun jarenlange ervaring kunnen ze samen met jou werken aan jouw herstel. Van het resultaat van onze 1-op-1 coaching heb jij je leven lang plezier!
Bekijk ons aanbod voor:
Mijn zoon is 10 maart doodgereden door een vrachtwagen. Wij hadden een bizar hechte band. Geen vader die een rol speelde of andere kinderen, alleen wij twee en op de tijd dat hij op school was na altijd samen. Hij is op jonge leeftijd hoogbegaafd getest en heeft een heel moeilijke basisschool tijd gehad. Nu op middelbaar was hij eindelijk gelukkig. Ikzelf heb altijd al moeite gehad met veel dingen van het leven. Vaak met therapeuten gesproken, ander soort therapieën maar nooit heeft iets geholpen. Door mijn zoon werd ik steeds sterker. Iemand om voor te zorgen, voor te vechten en nu is hij dood. Ik heb vreselijke last van beelden en kan en wil hier niet mee leven. Ik erger me dood als mensen zeggen dat ik door moet. Waarom? Waarom moet ik door? De wereld is een walgelijke plek maar ik had er iets van gemaakt. Mijn zoon, mijn familie maakten dat ik kon genieten. Nu is alles geruïneerd. Ik zit in een gevecht met de gemeente die alles bij elkaar liegen. En de nasleep van het ongeluk zelf er ook nog bij. Ik moet door omdat? Therapieën hebben me nooit geholpen en als ik nu met iemand praat irriteer ik me kapot. Het ergst denkbare is gebeurd. De reden dat ik nog leefde is weg en toch moet ik door. Ik hoop het innerlijke gevecht van het achterlaten van mijn ouders te winnen en te kiezen voor mezelf. Mogen mensen van alles van vinden maar ik wil dit leven niet. Ik heb er niet om gevraagd. Wel om mijn zoon maar die zal ik nooit meer zien, nooit meer kunnen vasthouden, geen toekomst alles is kapot. Niet iedereen leert hier mee leven en dat wordt veel te vaak aangenomen waardoor mensen zich niet serieus genomen voelen. Niemand weet hoe ik me voel want niemand is mij. Niemand anders mijn zoon en niemand voelt deze pijn. Er wordt gezegd dat iedereen anders rouwt maar toch wordt er gedacht dat iedereen er uiteindelijk mee leert leven. Iets anders bestaat blijkbaar niet. En wat is er dan mee leren leven?
Hallo Kirst,
Wat moet dit een verschrikkelijk verlies voor je zijn geweest en zeker wanneer je zo close met je zoon bent. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om in jouw situatie te zijn en hoe het is om een kind kwijt te raken.
Ik wil je van harte uitnodigen om contact op te nemen zodat we samen kunnen kijken hoe we jouw leven weer wat hoop kunnen geven.
Ik wens je heel veel sterkte.
ikzelf heb 4 augustus 2023 twee kinderen verloren bij een ongeluk. ik ben ook kapot van verdriet en sleep mij van de ene naar de andere dag door. ik begrijp heel goed wat je zllemaal schrijft zn erger mij ook dood aan de mensen die denken het goed te weten en menen met jou zn met allerlei domme tips komen terwijl ze erna terugkeren naar hun warm gelukkig gezinnetje
op 27 november 2023 men meisje van 9. ik blijf als alleen staande vader met nog 2 jonge kinderen achter. de pijn die hier nog elke dag voelbaar is en de strijd om je mentaal rechtop te houden is hart. niemand snapt ons alleen de mensen die het zelfde tegen gekomen zijn. ik wens dit gevoel zelfs men ergste vijand nie toe
Beste Sven,
Dank je wel dat je jouw gevoelens met ons wilt delen en zoals je zegt weten maar weinig hoe het voelt om dat te moeten mee maken. Wat mensen gelukkig wel kunnen doen is hun mede leven uiten, hoe beperkt dat ook lijkt te helpen. Weet alsjeblieft dat als je hulp wilt bij de mentale strijd er altijd personen zijn waar je te recht kunt.
jeetje wat heftig allemaal. ik zelf ben afgelopen oktober 2023 mijn dochter van 23 verloren aan zelfmoord. mijn dochter was zo sterk en heeft zoveel op haar pad gekregen wat zij niet had verdiend en overal aan de bel getrokken en werd nooit serieus genomen. Ik als moeder kon haar niet helpen hoe graag ik ook wou.
je voelt je machteloos als ouder zijnde als je niks kan doen. verlies is verlies en voor elke ouder is dit hartverscheurend wat ik nu ook ervaar. het is met geen pen te beschrijven hoe ik mij voel… de ene dag beter dan de andere dag. iedereen om me heen lacht en gaat maar door terwijl ik mij zo verdrietig voel. mensen om me heen die zeggen ze heeft nu rust kan ik boos om worden. ja misschien in de zin van dat ze niet meer zo hoeft te knokken tegen deze harde maatschappij. maar het feit dat een mens laat staan zo n jonge meid had niet vroeg mogen gaan. nu lees ik dit van jullie allen en leef heel erg met jullie mee. iedereen heeft zijn eigen tijd nodig en laat je vooral niets wijs maken door anderen. luister naar jezelf en rouw op jou manier.
sterkte allen
liefs van grace