Een paniekaanval bij burnout komen zeer vaak voor. We komen vrijwel dagelijks mensen tegen die hiermee te maken hebben. We zien vaak mensen die meerdere paniekaanvallen per dag hebben. Reden voor ons om hier meer informatie over te verschaffen. Door dit artikel willen we je graag laten zien waardoor angst en paniekaavallen ontstaan en wat je er aan kunt doen. (en je gelijk wat geruststellen)
Steeds meer mensen ervaren door wat voor reden dan ook stress. Door drukte, moeheid, over je grenzen heen gaan draait je stresssysteem overuren en is de kans groot dat je al maar waakzamer wordt…. Er ligt vast een vervelende collega op de loer om nog wat werk aan jou over te dragen, klanten vragen steeds meer en willen steeds sneller antwoord, voor je gevoel wordt de drukte al maar groter en het gevoel dat je ‘alles’ in de hand hebt al maar kleiner. Door al die spanning staat je lijf op scherp, er hoeft maar iets te gebeuren en je kan zomaar in paniek raken: HELP!
Gratis e-book:
zo herken je
een burn-out
(Inclusief checklist)
Voorkom dat je energiereserves definitief leeg raken en je in een ernstige burn-out belandt met alle gevolgen van dien. Met dit e-book leer je de symptomen tijdig herkennen.
Angst en paniek
Heel veel mensen hebben last van angst. Wist je dat 1 op de 5 mensen dit dagelijks heeft? Angst kan je leven enorm beheersen, angst kan langzaam in je leven sluipen en uiteindelijk leiden tot meerdere paniekaanvallen per dag. Stom! Angst is eigenlijk bedoeld als een natuurlijk overlevingsmechanisme dat je leven redt. Er dreigt gevaar, ons lichaam krijgt een signaal dat het tijd is om te vechten of te vluchten. Het lukt ons dan ook om met hulp van de hormonen cortisol en adrenaline meteen te reageren.
Gelukkig komen we tegenwoordig niet meer in zo veel acuut bedreigende situaties, jammer genoeg kennen we wel bedreigende situaties die lang duren (baanonzekerheid, 24/7 bereikbaar zijn etc.) en die niet altijd als realistische bedreiging door jezelf beoordeeld worden. Het kan zelfs zo erg worden dat je angst of paniek krijgt voor situaties waar je vroeger helemaal niet angstig voor was.
Angst- en paniekaanvallen komen hierdoor steeds vaker voor (in Nederland heeft bijna 4% van de mensen al eens een paniekaanval gehad). Mocht je het zelf al niet een keer hebben meegemaakt, dan ken je zeker een collega die gebukt gaat onder angst of paniek.
Hoe ontstaat een paniekaanval?
Een zeer belangrijke oorzaak van een aanval is stress. De druk van het dagelijks leven zorgt voor een continue stressreactie. Een stressreactie die van oudsher bedoelt was om heel hart uit noodsituaties te kunnen wegvluchten. We merken dit nauwelijks nog door alle kleine factoren die ons leven zijn gaan beheersen als je mobiele telefoon, een gezin, file, werkdruk, een gebrek aan zelfsturendheid, ziekte, etc.
Bekende oorzaken van een paniekaanval:
- Plotseling erg schrikken, waarbij je niet meer weet wat je moet doen. Je staat aan de grond genageld.
- Denken dat een situatie erger is als dat die daadwerkelijk is. De omgeving zou dit overdrijven noemen. Maar zelf voel je dat anders
- De directe gevolgen van een stressreactie (hartkloppingen, spierspanningen, zweten) die de angst oproepen om erg ziek, of zelfs dood te gaan
- Oververmoeidheid
- Eerdere paniekaanvallen en gevoelens die daarop lijken
Soms lijkt het haast onvoorstelbaar wat stress met je lichaam kan doen.
Lees hier wat de effecten zijn van stress op het lichaam
Wat is een paniekaanval?
Spanning in het lichaam kan zo hoog oplopen dat je het gevoel krijgt dat je lijf of je geest het niet meer aankan. Wanneer dit gevoel de baas raakt over je denken heb je een paniekaanval. Je bent de regie kwijt en je raakt overgeleverd aan de stresshormonen als cortisol en adrenaline. Logisch nadenken wil dan niet meer. Het enige wat je nog wilt is wegrennen, jezelf verstoppen of hulp zoeken bij iemand die dichtbij je staat.
Een paniekaanval is dus een felle opwelling van angst, waarbij je je snel raar en angstig voelt en dat gevoel zich blijft versterken. Na een paniekaanval ben je meestal uitgeput. Bij een paniekaanval voel je de angst of de rare gevoelens vaak aankomen, zeker na de eerste keer, een beetje zoals een Tsunami die naar jou op weg is. In vele gevallen ga je dan gedachten krijgen als “oh nee, niet weer, niet hier, niet nu, wat zal iedereen denken?”
Wanneer je een paniekaanval voelt aankomen, doe je er goed aan om ontspanningsoefeningen te doen
Symptomen paniekaanval
Paniekaanvallen gaan gepaard met overmatig zweten, kortademigheid, druk op de borst, hartkloppingen, misselijkheid, duizeligheid, spierspanningen, angst om flauw te vallen, veel gedachten die door je hoofd gaan, etc. Omdat sommige symptomen lijken op een hartaanval, hebben veel mensen angst dat ze het aan hun hart hebben. Artsen krijgen regelmatig mensen op de ehbo met hartklachten terwijl er geen lichamelijke aanwijzingen zijn.
Doordat het lichaam zich een paar minuten, tot wel een paar uur, in een ’topsporttoestand’ bevindt, voelt men zich na een paniekaanval vaak moe en uitgeblust. Vaak weet je niet te kiezen tussen vechten en vluchten. Het liefst zou je naar buiten rennen, maar dat kan niet midden in een winkel of een gezelschap. Dan wordt er ongelooflijk veel energie geleverd om rustig te blijven en de buitenwereld niets te laten merken. En juist tijdens een burnout is er al zo weinig energie!
Hoe herken je een paniekaanval?
Als je wordt overvallen door een intens, buitensporig gevoel van angst, dat in een paar minuten piekt, is er sprake van een paniekaanval. Zo’n aanval voelt heel fysiek aan.
Klachten die vaak voorkomen op momenten dat angst overheerst zijn:
- hartkloppingen, zweten, koude rillingen, duizeligheid, beven
- snelle ademhaling
- benauwdheid, een vervelend gevoel in de borst
- tintelingen of een doof gevoel in handen en/of voeten
- droge mond, misselijkheid, maagpijn, braken of diarree
- hoofdpijn, rood worden, gevoel weg te raken
- verwarring: niet meer goed wie of waar je bent
- het gevoel dat je de controle over jezelf verliest, gek wordt of doodgaat
Als de paniek begint, stopt het redelijk denken. Wees je ervan bewust dat je niet helder kan denken. Ervaren dat er iemand is die steunt is al vaak een hele geruststelling.
Lees ook: Meer ontspanning in je leven
Wil je dat wij je helpen?
Wij staan voor je klaar met een team van ervaren coaches. Onze coaches zijn actief in heel Nederland. In de afgelopen jaren hebben we duizenden mensen geholpen.
Gaan paniekaanvallen weer over?
Bij een angst-/paniekaanval is het belangrijk om te weten dat de aanval self-limiting is. Ofwel het gaat vanzelf over, de angst zal altijd zakken. Ons lichaam is simpelweg niet in staat om lang in de hoogste staat van paraatheid te zijn.
Uit onderzoek blijkt het ademen van de eigen uitademingslucht geen meerwaarde te hebben ten opzichte van een rustige benadering met zorgvuldig aandacht.
Een paniekaanval zal vaak moeilijk zijn te begrijpen door iemand die deze angstgevoelens niet heeft. Om blijvend van paniekaanvallen af te komen, is het het handig te begrijpen hoe angst werkt.
Paniekaanval voorkomen? Verlaag stress!
Oorzaken van een paniekaanval (stress)
Iedereen kan een paniekaanval krijgen, echter zijn er bewijzen voor een erfelijke aanleg. Ook hebben onzekere mensen meer kans op angst en paniekaanvallen dan zelfverzekerde mensen. Daarnaast spelen factoren als faalangst, de lat hoog leggen voor jezelf, hoge normen en waarden, een vervelende privé-situatie en diverse stressfactoren een grote rol bij het krijgen van paniekaanvallen.
Angst is een van de vier basisemoties die wij als mens hebben: we kunnen bang, boos, bedroefd of blij zijn. Heel normaal, heel gezond en ook nodig ook. Zonder angst loopt het met ons snel slecht af. Op de snelweg remmen we op tijd, dankzij angst. Het is ons overlevingsinstinct dat ervoor zorgt dat we snel en goed kunnen reageren als we gevaar signaleren. Angst ontstaat vrijwel altijd door iets wat we denken en niet door wat er echt gebeurt. Denk je aan gevaar, dan reageert je lichaam alsof je al echt in gevaar bent.
Daarbij komt dat angst een emotie is die we het minst gemakkelijk accepteren. Je hoeft niet bang te zijn…. Je verzet je ertegen…. maar verzet tegen een gevoel maakt het gevoel sterker. Nog meer spanning… nog meer gedachten.. Stel je niet zo aan, je hoeft je niet zo druk te maken… het helpt allemaal niet. Wat wel helpt is erkennen van de angst, steun, begrip.
Het kan zelfs zo zijn dat de angst om een paniekaanval te krijgen, een paniekaanval veroorzaakt. Dan zit je echt in een vicieuze cirkel en het is vaak lastig om daar zonder hulp uit te komen (anders had je het namelijk al gedaan).
Bewezen aanpak tegen stress? Bekijk onze methode: BERG-methode
Paniekaanvallen worden steeds erger
Het is heel begrijpelijk dat het lichaam reageert op een signaal dat in het verleden de paniek opgeroepen heeft. Denk maar eens aan de keer dat je je gebrand hebt aan een vuurtje. Vanaf dat moment hebben de meeste mensen een zeker ontzag voor vuur en die houden afstand. Elk vuurtje dat je ziet, roept de herinnering aan de pijn op en het lijf gaat dat uit de weg. In het geval van een vuurtje is er een verstandig besluit genomen en zijn oorzaak en gevolg duidelijk.
Maar bij paniek is dat vaak niet zo. Een gebeurtenis die angst opgeroepen heeft, wordt gekoppeld aan iets onschuldigs, iets dat er niets mee te maken heeft. Een voorbeeld: stel je krijgt een paniekaanval omdat je erg moe bent, je lange tijd onder grote druk hebt geleefd en je hoort dat je nog niet op vakantie mag. Als er op dat moment toevallig een fanfare staat te spelen, dan kan het spelen van de fanfare gekoppeld worden aan de angst. De fanfare wordt dan gezien als de oorzaak van de paniekaanval. En het gevolg is dat iemand niet meer naar een evenement gaat waar een fanfare komt.
De angst bij een paniekaanval
En angst groeit, dus worden ook evenementen waar andere muziek gespeeld wordt onveilig, bijvoorbeeld muziek in een supermarkt, een klassiek concert of een musical. En als de muziek daar angstig wordt, dan kunnen ook plaatsen waar er veel geluid is, ‘eng’ worden en paniek oproepen.
De uitleg daarbij is dat het in ieder mens zit om zaken waar je angst voor hebt, te vermijden. Immers angst is vaak terecht. Als je een tijger tegen komt in een oerwoud, is het goed om bang te zijn. Het zet je in beweging en zorgt er voordat je een veilig heen komen zoekt. Maar in dit geval is het niet terecht en ook niet logisch. Er is een toevallige relatie gelegd tussen paniek en een fanfare!
Waarom een paniekaanval bij burnout?
In geval van burnout is het hormonale stelsel compleet ontregeld vanwege langdurige overbelasting en het ingrijpen van het lichaam hierdoor. Je stresslevel zit zodoende al zo enorm hoog, dat het laatste stapje naar een paniekaanval zo gezet is. Een paniekaanval bij burnout is zodoende niet vreemd
Ook na een burnout kunnen mensen last houden van een paniekaanval. Het leven na een burnout moet op een andere manier ingekleurd worden om niet telkens in de zelfde stressreactie te schieten. We hebben hiervoor eerder een artikel geschreven dat je hier vindt: het leven na een burnout
Heb je veel last van paniekaanvallen tijdens je burnout? Los eerst de burnout op en kijk daarna weer verder. Het vastleggen van een angststoornis is vaak niet gedegen tijdens een burnout.
Lees ook: Begeleiding bij burnout
De relatie tussen paniek en burnout
Burnout en paniek dat lijkt in eerste instantie geen enkel verband met elkaar te houden. Toch komen we in de praktijk vaak mensen tegen waarbij dat wel het geval is. En wat is er oorzaak en gevolg? Door een burnout is het lastiger om je emoties onder controle te houden dus een paniekaanval komt sneller. Aan de andere kant maakt de vermoeidheid die voor de burnout uitgaat, ook vatbaar voor paniek. Soms is de eerste paniekaanval de start van de burnout. En vaak vindt degene die de paniekaanval heeft, het heel vervelend en is er veel schaamte.
Het is belangrijk om dus wat meer te vertellen over hoe een paniekaanval ontstaat en wat je er aan kan doen. Want het is zeker mogelijk om er wat aan te doen
Controleverlies bij paniekaanvallen
Veel paniekaanvallen ontstaan doordat er een controleverlies ontstaat. Zeker in het geval van burnout, waarbij het lijf nogal vreemd reageert door alle stresshormonen, onstaat er snel controleverlies. Je snapt niet waarom je lijf zo reageert en je wilt er het liefst zo snel mogelijk van af. Echter de frustratie zorgt voor extra stress en controleverlies.
Paniekaanvallen horen soms bij een burnout en gaan over nadat er hersteld is van de burnout. Een burnout uit zich vaak op het zwakste onderdeel van het lichaam. Voor de één is dat de rug, de ander de maag en bij anderen uit zich het in paniekaanvallen. Meestal zit er bij paniekaanvallen een deel erfelijke belasting, alhoewel dit niet zo hoeft te zijn.
Om controleverlies te minimaliseren is het goed om zelf, of samen met een coach, de punten te gaan beschrijven waar je controle over wilt houden. Dit gaat je helpen omdat je dan op een pro-actieve manier met je paniekaanvallen om kunt gaan, in plaats van dat vervelende gevoel dat een paniekaanval zomaar op komt zetten zonder dat je je er grip op hebt.
Lees ook: Controledwang
Schaamte voor een paniekaanval
Nog zo’n belangrijke die we vaak horen. Bij een burnout speelt schaamte altijd al een belangrijke rol. We komen soms mensen tegen die in het begin elke morgen netjes op tijd de deur uit gaan om de buren niet te laten merken dat ze niet aan het werk zijn. Mensen schamen zich er vaak voor dat ze in paniek raken. Niemand wil als zwak gezien worden en zeker als je zelf beseft dat je angst niet logisch is, is het lastig om het te laten merken. Ook dat roept weer stress op waardoor de kans op een paniekaanval groter wordt.
Hoe voorkom ik een paniekaanval?
Luister hier onze podcast:
(de tekst gaat verder onder de podcast)
Je bent nooit je paniekaanval!
Bedenk heel goed dat je niet je paniekaanval bent. Hoewel het ontzettend veel plezier in je leven wegneemt, je dagelijks leven op z’n kop zet en het je ontzettend belemmert, is het altijd iets in je. Je bent het dus niet! Vergelijk het met het verliezen van een been: Wanneer je been geamputeerd bent, belemmert het je dagelijks leven behoorlijk, maar je bent wel nog steeds mens met mooie en minder mooie eigenschappen.
Paniekaanvallen blijven terugkomen
Wat niet werkt is denken dat het vanzelf weer over zal gaan, tenminste als je eenmaal in de vicieuze cirkel zit. Je zult dingen moeten gaan veranderen in je leven, anders blijf je hangen in de angst. Mensen voelen zich ongelukkig als ze geen vrije keus hebben. Hoe vervelend is het niet om nee te moeten zeggen tegen een uitje omdat je bang bent dat je een paniekaanval krijgt als er harde muziek gedraaid wordt of veel geluid is.
Je moet dan de voetbalwedstrijd wel op tv volgen, want in een stadion kan het zo maar mis gaan. Of niet meer met vriendinnen een dagje op stap durven gaan omdat er vast winkels zijn waar continu muziek gedraaid wordt.
Iemand helpen bij een paniekaanval
Kun jij helpen als collega of leidinggevende, vriend(in) of partner?
Zo schiet je te hulp bij een collega die een angst-/paniekaanval heeft:
- Zorg er altijd voor dat je zelf veilig bent.
- Erken de angst van je collega, die is er… ook al is het niet realistisch en overdreven. Geef aan dat je ziet dat je collega angstig is.
- Bel 112 als je collega het bewustzijn verliest, bij hevige benauwdheid of pijn op de borst.
- Laat je collega rustig ademhalen, 3 seconden in, 6 seconden uit. De te snelle ademhaling kan je ook vertragen door één neusgat dicht te houden en adem te halen door het andere neusgat of door adem te halen door bijna gesloten lippen. Een trage, diepe buikademhaling is eveneens een goede ademhalingstechniek om te snelle ademhaling onder controle te krijgen.
- Leid je collega af, praten over iets anders dan lichamelijke sensaties helpt, kijk naar buiten, laat kniebuigingen maken, laat terugtellen van 100 naar 1 (zorgt ervoor dat je collega bezig is met iets anders dan angst).
- Ga een stukje wandelen met je collega. Wandelen is de beste manier om angst onder controle te krijgen.
Lees ook: Partner met burnout
Na een paniekaanval
Je collega is inmiddels weer tot rust gekomen en zal zich erg moe voelen. Zo’n aanval is intens, kost veel energie en herstel is zeker op zijn plaats.
- Zorg ervoor dat je collega de plek of een moment dat de angst of paniek is gestart niet gaat vermijden. Komt het nog eens voor, dan is het belangrijk te weten wat de gouden regel is: ga nooit uit een situatie weg, voordat de angst afgezwakt is…
- Bied een luisterend oor.
- Belangrijke vraag is waarom bepaalde situaties spanningen oproepen, wellicht is je collega zich daar niet eens van bewust. Stel wel de vraag, maar dring jezelf niet op. Wat heeft je collega nodig?
Acht geheugensteuntjes tijdens een paniekaanval
Voor zowel mensen die een paniekaanval hebben, als omstanders:
- De gevoelens zijn normale lichamelijke reacties.
- Ze zijn niet gevaarlijk.
- Voeg geen enge gedachtes toe (ik ga dood, zie je wel dat mijn hart faalt).
- Beschrijf wat er gebeurt (ik ben gespannen en mijn lijf reageert er op met hartkloppingen).
- Wacht tot de angst vermindert en weg gaat.
- Merk op wanneer de angst minder wordt.
- Denk aan wat je nu kan doen (anders denken, rustig ademhalen etc.).
- Zet de eerste stap (maak een kniebuiging, adem door 1 neusgat etc.)
Van paniekaanvallen afkomen
In geval van burnout is het vaak ‘simpelweg’ een kwestie van herstellen. Als een burnout niet de reden van paniekaanvallen is, is er meestal niet één oplossing, maar moet de oplossing gevonden worden in een totaalaanpak die leidt tot een leven die meer in balans is. Veelal wordt de oplossing gezocht in een goede ademhaling of in het overleven van een paniekaanval. De kritische vraag die je hierbij kunt stellen is of je van een betere ademhaling de paniekaanvallen gaat voorkomen, wanneer de verkeerde ademhaling een gevolg is van stress (wat vaak zo is) Kun je dan niet beter een minder stressvol leven gaan leiden?
De aanpak van paniekaanvallen is vaak een langdurig proces waarbij je geduld en doorzettingsvermogen nodig hebt. Net als een angst voor muizen, helpt het niet om er maar tussen in te springen en de angst te gaan accepteren. Een wees eerlijk, je springt uit jezelf niet zo maar tussen de muizen als je daar al angst voor hebt. Vaak is een duwtje in de rug nodig om juist de dingen te doen waar je het meest tegen op ziet. Want dat is de manier om angst te overwinnen.
Je kan jezelf er alleen van overtuigen dat je niet bang hoeft te zijn, als je de confrontatie met je angst aangaat. Dit doe je stapje voor stapje. Dus om het voorbeeld van de fanfare weer te pakken: Samen naar een optreden van een fanfare als je goed uitgerust bent, de druk van je schouders is, de stress voorbij is en je weer anders in het leven staat. Dan kan je een andere ervaring op doen waardoor je jezelf er van overtuigd dat paniek en fanfare geen relatie hebben.
Zou je het fijn vinden dat een coach je hierbij helpt? Vraag een gratis 1e gesprek aan om daar achter te komen:
Hulp bij stress en een burn-out
Het verminderen van stress en het herstellen van een burnout is geen sinecure. Heb je ondersteuning nodig, dan kan je op onze hulp rekenen. Onze coaches zijn allemaal gespecialiseerd in jouw problematiek. Door hun jarenlange ervaring kunnen ze samen met jou werken aan jouw herstel. Van het resultaat van onze 1-op-1 coaching heb jij je leven lang plezier!
Bekijk ons aanbod voor:
Ik heb in juni 2016 mijn eerste paniekaanval gehad, dit begon met klachten zoals arm, nek en rugpijn. Het idee dat ik een hartaanval zou krijgen. Ben maar de eerste hulp geweest en vertelde de arts dat mijn spieren erg gespannen aanvoelde. Daarna gong het een tijdje weer goed tot 15 oktober. Ik kreeg weer een paniekaanval dit keer is de ambulance mij komen ophalen, omdat ik mijn ademhaling niet onder controle kreeg en ik lichamelijk veel pijn had. Sindsdien. Heb ik tot aan begind december iedere dag met paniekaanvallen te maken gehad. Ik merkte dat de lichamelijke klachten en paniekaanvallen wat minder werden. Nu heb ik er dan ongeveer 1 keer in de twee weken last van. Ik ben ni 4 weken bezig met mindfulnes en dat zorgt er wel voor dat ik wat meer vertrouwen erin begin te krijgen. Mijn vraag is als het een tijdje goed gaat een ik weer een paniekaanval krijg, doe ik dan iets verkeerd ben ik dan nog steeds in mijn oude vicuele cirkel bezig. Geeft mijn lichaam dan weer aan dat ik het niet goed doe? Ook moet ik zeggen dat ik vanaf oktober naar de psycholoog ga. Ik heb 4 kinderen van 7,5,1 en 10 maanden en een van 9 maanden. Ik had werk en ik studeerde nog waar ik nu mee gestopt ben vanwege de burn out. Hoe kan ik ervoor zorgen dat deze paniekaanvallen weg blijven ? Groetjes
Hoi Danielle. De reden kan divers zijn natuurlijk. Als moeder van 4 kinderen is er altijd wel wat. Daarnaast zullen er vast meer factoren zijn die geen goed doen aan je paniekaanvallen. Zullen we een keer vrijblijvend telefonisch / mail contact hebben? Groeten Ruud
Ergens fijn om dit te lezen.
Ik ben al ruim 2 maanden onderweg om er achter te komen wat er met mij aan de hand is. Wel met behulp van specialisten. Maar het vervelende zijn de paniekaanvallen(nu een half jaar ong) en het angstige gevoel…echter is er bij mij geen diagnose(nog geen een trouwens) burn out gesteld. De psychische molen is nu aan het draaien omdat ik wel een verleden heb. Fijn te weten dat ik niet alleen ben..en dat het niet vreemd of gek is..
Hoi Claudia (excuses voor mijn late reactie, de meldingen stonden uitgeschakeld)
We hebben zeer goede ervaringen met verandering van lifestyle en het verminderen van paniekaanvallen. Voel je vrij om ons te mailen / bellen om hier meer over te weten te komen
Ben al 17 maanden onderweg met Mijn burn out en aangstaanvallen…..doe aan mindfulness en yoga 3 Keer per week….ik zorg enorm voor rust en ontspanning…..toch kom ik niet van de vreselijke angstaanvallen af…. HELP!
Hallo Johanna,
Je zoekt eigenlijk een oplossing waarbij je die interventies niet meer nodig hebt. Ik denk dat we je daar wel bij zouden kunnen helpen. Wees welkom om contact op te nemen!
Hallo Ruud,
Ik zit nu 4 maanden thuis met een burn out, naast de burn out heb ik last van paniekaanvallen en angst dat er in ruimtes wat gebeurd waar ik niet uit weg kan. Tijdens mijn burn out probeer ik af te studeren wat een week heel veel energie heeft gekost. Ik heb veel bijgeslapen maar toch heb ik het idee dat ik niet verder kom. Heb jij tips en tools om meer vertrouwen te krijgen in mijn lichaam en mijn paniekaanvallen te verminderen, wanneer (symptomen) kan ik thuis blijven en wanneer moet ik naar buiten?
Hoi Sandra,
Paniek vraagt om een zorgvuldige aanpak. Bewegen is een hele belangrijke om ervoor te zorgen dat ‘de emmer niet overloopt’
Wanneer je echt blijvende klachten houdt, ondanks alles wat je probeert, is het goed een coach te raadplegen.
Hallo Ruud,
Dank voor je duidelijke uitleg. Het helpt mij, 63 jaar, meer overzicht en rust te krijgen in mijn ziekteproces van burnout klachten en paniekaanvallen gedurende een groot deel van mijn leven. Inmiddels toch reeds 7 maanden zonder medicatie. De bijwerkingen waren te heftig. Tot juni a.s. om alle gifstoffen te verwijderen en dan opnieuw bekijken of en welke medicatie nodig is. Heb gelukkig een dijk van een vrouw 👍 Nogmaals bedankt.
Mvg Guus
Graag gedaan Guus,
Fijn dat je dit deelt. Bedankt!
Hoi Ruud ik heb anderhalf jaar geleden een burnout.gehad soms gaat het redelijk behalve waneer ik dingen voor mijn gevoel.moet doen dan slaat de stress en angst weer toe dat duurt dan een aantal dagen voor dat het weer weg is ik gebruik dan wel rustgevend mvg
Zo is dat Klaasje,
Je kunt er vanaf komen, maar bij paniekaanvallen is dat wel heel lastig! (maar niet onmogelijk)
Ik heb al heel wat jaren last van paniekaanvallen. Op plekken waar veel mensen zijn, zoals de foyer van een theater, in de rij bij de supermarkt of andere winkel, gedij ik doorgaans niet goed. Over het algemeen probeer ik mijn doen en laten hier enigszinsop aan te passen. Als ik bijv. naar een concert ga, zal ik nooit sta plaatsen nemen, maar altijd tribunekaarten kopen. In een restaurant reserveer ik vaak een tafeltje bij het raam of langs de kant, zodat ik niet van alle kanten allerlei prikkels binnen krijg. Als ik me goed voel, heb ik er minder last van, waardoor ik het ook beter onder controle kan houden. Als ik moe of gestrest ben, kan je er donder op zeggen dat de duivel toeslaat. Ik denk dat het feit dat ik HSP ben dit zeker aanwakkert. Het begint bij al vaak wanneer ik de locatie, waar het druk is of waarvan ik vermoed dat het druk is, nader. Mijn hartslag gaat dan al iets omhoog, ik krijg watten in mijn hoofd en ‘elastieke benen’. Als ik ter plekke ben en het inderdaad druk is, dan slaat het noodlot toe. De symptomen worden heviger en het enige wat ik denk is dat ik ga flauw vallen. Ik ben hier op dat moment echt van overtuigd. Ik moet echt moeite doen om mijn gedachte onder controle te houden en soms lukt dat, maar vaak ook niet.
Op dit moment ben ik 3 maanden thuis met burn-out. In december was ik een keer in de stad aan het winkelen. Ik voelde me eigenlijk best goed en energiek. Totdat ik ineens vanuit het niet het bloed uit mijn hoofd weg voelde stromen, en me slap ging voelen. Ik wist zeker dat ik tegen de grond zou gaan. Dit was anders dan anders. Door de adrenaline die door de schrikreactie vrij kwam (dat denk ik tenminste) wist ik veilig buiten te komen. Toen voelde ik me al beter. Ik had wel een zwaar gevoel in mijn hoofd en was uitgeput. Door dit voorval is de angst voor herhaling best aanwezig. Sindsdien heb ik vaak paniekreacties als ik in een winkel ben, ook als het niet echt druk ik en er bij wijze van spreke maar 1 wachtende bijde kassa voor me is. Ik maak me hier best zorgen om. Want hoewel ik me er zelf toe zet deze plekken niet te vermijden, zorg ik er wel voor dat ik er op tijden ben waarvan ik zeker weet dat het rustig is. Helaas heb ik het soms bij het verkeerde eind.
Hierdoor kan ik me bijvoorbeeld al zenuwachtig maken dat ik volgende week vrijdag naar het theater ga.
Ik heb dus wel de indruk dat de gemoedstoestand waarin ik door de burn-out op dit moment verkeer e.e.a. heeft versterkt, waardoor ik eerder en vaker een paniekreactie krijg. Ik baal hier behoorlijk van en het belemmerd me behoorlijk in mijn dagelijkse doen en laten.
Hebben jullie, naast alle tips in dit artikel, nog meer adviezen?
Hoi Gerard,
Het is belangrijk dat de stressemmer niet overloopt waardoor je een paniekaanval krijgt. Naarmate je burnout herstelt, zal dit beter gaan.
Wellicht kunnen we een keer wat dieper in jouw situatie duiken. Je kunt met het beste hierover mailen denk ik (Contact)
Sinds een begrafenis is mijn ademhaling op hol gaan slaan en heb ik het niet meer onder controle, erg benauwd door een verkeerde ademhaling en daardoor ook bang om te slapen. Angst om dood te gaan. Vooral als ik wil gaan slapen en daardoor ben ik uitgeput. Ik ben nog jong (22) en weet niet hoe ik er mee om moet gaan maar ik word zo langzamerhand wel gek.. Ik vind niks meer leuk om te doen, eet weinig en ben steeds bang en verdrietig. Komt dit vaker voor bij mensen van mijn leeftijd en heeft u wat tips voor mij? Bedankt!
Hoi Vera,
Ik heb je gemaild hierover
ik kreeg ook last van ademhaling en misselijk heid bij begrafenis van me pa . toen was ik 25 ben nu 29 . nog steeds last van paniek en onrustig angst en angsten gedachtes elkedag .
Beste,
Ik ben 18 jaar en heb nu al een tijdje last van paniekaanvallen. Ik heb ze vanaf het moment dat ik onder de mensen kom. Wat heel vreemd voor mij is aangezien ik vroeger (vóór de angst en de paniekaanvallen) iemand was die zich nooit iets aantrok of altijd degene was die klaarstond om iets leuks te gaan doen en onder de mensen te komen… nu durf ik amper nog uit mijn huis komen. Ik heb 2 jaar lang een (heel ongezonde) relatie gehad. Sinds kort zijn wij uit elkaar en ik zie er wel heel hard van af. Kan deze breuk te maken hebben met mijn paniekaanvallen? Alvast bedankt, Manon
Hoi Manon,
Of er een relatie is tussen een breuk en je paniekaanvallen, durf ik zo niet te zeggen. Wel is het goed om hier nu hulp bij te gaan zoeken. Ik denk dat de huisarts in deze de eerste persoon is om mee te gaan praten
Beste Ruud,
5 jaar geleden heb ik paniekaanvallen en burn out gehad. Toen EMDR gehad en 2 maanden thuusgeweest.
Nu is er een vervelend voorval met mijn dochter van 10 geweest (ze had een angst om te stikken) ze heeft 2x EMDR gehad en het gaat nu vrij goed. Maar toen is bij mij weer zo’n vervelende kriebel in mn buik ontstaan en gevoel dat mn keel werd dichtgeknepen. En daarna weer angst en paniekaanvallen.
Ben nu bij n psycholoog en die heeft EMDR gedaan. Maar is niet precies 1 duidelijk ding waar ik die paniek van heb. Wel liep ik al op mn tenen omdat ik er hier thuis veel alleen voor sta met 2 kinderen en een man die heel veel weg is. Dat frustreert me al jaren enorm maar het kan niet veranderen. Hij heeft eenmaal zo’n baan en dat zal ik nu toch moeten accepteren.
Ik heb daardoor ook veel te weinig tijd voor mezelf genomen. Draai altijd avonddiensten omdat mn nan ‘smorgens al heel vroeg weg is. En dan wordt er ook nog vaak aan me gevraagd om extra diensten te draaien waar ik dan weer moeilijk nee tegen kan zeggen.
Zou heel graag de angt/paniek willen accepteren maar dat is heel moeilijk. Heb het gevoel dat ik gefaald heb omdat het me weet gebeurd is.
Ik ga de situaties niet uit de weg maar de angst/paniek komt toch steeds weer en daar baal ik echt van.
Over 2 weken gaan we op vakantie en daar zie ik nu enorm tegenop.
Wat als ik me daar ook zo voel…en niet goed kan eten daardoor. Verpest ik het voor mijn gezin.
Hopelijk heb je een paar tips voor me.
Groetjes,
Sandra
Hoi Sandra,
Wil je contact opnemen met ons?
Pijn op je borst kan je ook krijgen tijdens een paniekaanval omdat je gaat hyperventileren en de spieren in je borst enorm gaat aanspannen. Dus niet meteen 112 bellen als je dat voelt , beetje overdreven dat dat erbij staat.
Beter een keer te veel dan te weinig Carlo 😉
Beste Ruud,
Wat een prachtig stuk over paniekaanvallen en dan met name hoe uitgebreid je dit uitlegt voor je lezers Er zouden zoveel mensen geholpen kunnen worden met het omgaan van paniekaanvallen, als ze dit artikel zouden lezen. Het duizelt mij wel eens, hoeveel prachtige mensen zich depressief en angstig voelen. Daarom is het goed dat mensen, zoals jij en ik de wereld een klein beetje beter maken. Iedereen natuurlijk op zijn eigen manier, maar dit stukje spreekt mij erg aan.
Ik heb zelf een Blog over gezondheid en gratis cursussen over o.a. over paniekaanvallen. Als je het leuk vind mag je eens op m’n site kijken en zeggen wat je er van vind: Tips bij paniekaanvallen
Als je denkt dat dit voor mensen van waarde kan zijn, Zou ik het tof vinden, als je dit zou delen op sociale media of op je site met mijn link erbij. Niks moet uiteraard!
Een hele fijn dag en wie weet tot spreeks!
Edwin
Hoi Edwin,
Dank! Ik heb jouw link toegevoegd aan je reactie,
Grt Ruud
Beste Ruud,
Ik zit in een Burn out en heb tegelijkertijd veel last van angst. Zoals jij ook omschrijft bij paniek is het niet duidelijk welke van de twee er nou eerst kwam, en ieder geval versterken ze elkaar. Mijn therapeut heeft de nadruk gelegd op het eerst leren omgaan met angst, maar dat voelt soms als dwijlen met de kraan open. Wat voor volgorde/aanpak zou jij aanbevelen?
Groet Nikita
Hi Nikita,
Geen twijfel: eerst de burnout weg en leren omgaan met stress, daarna de paniek aanpakken (als die er dan nog is natuurlijk)
Best Ruud, ik heb last van DP/DR daardoor raak ik geregeld zo in paniek, dat ik gigantische aanvallen krijg. Dat duurde bv vandaag wel anderhalf uur. Ik heb dan het gevoel dat ik gek word. ik ren dan door huis, wil op de vlucht, hyperventileer en als slot moet ik erg huilen. Is daar ook iets aan te doen? Ik heb van alles geprobeerd, AD, paar keer opgenomen geweest voor 2 weken, psycholoog bezocht, mindfit gedaan, online therapie, ademhalingscoach en niks helpt. Ik blijf dat onwerkelijke vage gevoel houden en ook dat ik mezelf niet goed ken, of ik in een film naar mezelf kijk. En dan weer een paniekaanval. Ik word er compleet niet goed van, ik heb het al anderhalf jaar. Het is begonnen na een ontzettend stressvolle periode, ik was volledig op.
Ja, daar is wel wat aan te doen, maar de weg is vaak lang. In dit soort gevallen moet je net tegen de goede behandelaar aanlopen die je hiermee kan helpen. Speerpunt is weer leren genieten en je stressemmer niet te laten overlopen.
Hoi, ik ben nu 53 en heb sinds ruim dertig jaar een angststoornis ( gekregen door een zeer intense traumatische periode in mn leven)
Ik ben sinds 1 jaar en 3 maanden alweer uitgeschakeld door een giga burnout met ernstige neurologische klachten ( draaiduizeligheid, uitgeput, niet meer kunnen focussen op tekst of tv, niet meer kunnen rijden enz enz) hoewel ik niet meer in het arbeidsproces zit .
Desondanks hoop ik eigenlijk met dit schrijven mensen ook bewust te kunnen maken dat burn out niet alleen bij mensen met een baan voorkomt, maar ook door emotionele overbelasting zoals in mijn geval tien jaar mantelzorgen en de afgelopen twee jaar zeer intens ivm demente ouder. In het buitenland hebben ze het wel over een caregiver burnout. Zolang en zoveel doen tegen je wil en je emotionele draagkracht is gewoon op. Doe daar nog een angststoornis bij en dan kan ik snappen wat niemand snapt. Mijn familie snapt mij niet, hoezo je werkt toch niet?
Maar als je een angststoornis hebt of zware PTSS dan maak je sowieso al zoveel meer adrenaline en cortisol aan, en dan in een aanhoudende stresssituatie nog extra erboven op.
Ik kan niet geloven hoe ik het in mijn eentje voornamelijk ruim een jaar heb volgehouden en het herstel is zo dichtbij gelukkig.
Omdat ik geen ne kon zeggen, de ander belangrijker maakte dan mijzelf, ontzettend veel verantwoordelijkhdsgvoel voor andermans welzijn heb ik dus keihard moeten “boeten” .
Het lichaam zei stop.
Aan alle mensen die zo,n karakter hebben zeg ik jongens stop voordat je echt goed onderuit gaat want het herstel duurt waanzinnig lang als je pech hebt.
Maak jezlef de nr.1 want als je je leven en gezondheid opeens zo erg kwijt bent dwt je niet meer kunt functioneren en alleen op bed kunt liggen starend naar het plafond dan realiseer je je pas, niemand is dit waard.
Hallo ruud, ik zit anderhalf jaar thuis burn out hierdoor heb ik ook paniekaanvallen en rijangst. In de omgeving rijdt ik nog maar daarbuiten niet meer en zou dit graag weer willen. Ik heb onder behandeling van een psycholoog, psychotherapeut geweest maar dat heeft niet geholpen. Ik ben nog steeds erg uitgeput ik kom al uit een diep dal maar mijn paniek en angst blijft. Alleen een ronde met mijn hondje durf ik niet bang om een aanval te krijgen. Wie kan mij helpen
Vorige zondag uit het niets een enorme paniekaanval. Zelfmoord was de enige optie in mijn hoofd. Op autopilot via dokterspost bij ggz beland. Het gesprek hielpen te kalmeren. Medicatie mee naar huis gekregen en afspraak psycholoog ( ja de eerstelijnszorg werkt echt, mijn redding).
Ik wil de Lorazepam niet slikken (Ben bang voor verslavend effect) maar vandaag na eerste gesprek bij psycholoog sloeg de paniek weer volledig toe en heb ik de pil genomen. Die werkt. Net zoals de ademhalingsoefeningen waarmee ik begonnen ben, me dagelijkse steun geven. En de liefdevolle telefoontjes van familie en ex-partner. Schaamtegevoel is er niet, schuldgevoel naar hun toe wel – ze te belasten; welke impact heeft mijn huilbui op hen…. Maar ik heb me daarover heen kunnen zetten en voel hun support.
Wat me duidelijk wordt is dat het een lange weg wordt en daar word ik dan ook weer angstig van, een trigger die weer iets anders triggert.. kettingreactie..
De oorzaak… het werk, mijn studie, de drang het perfect te willen doen, om te schitteren in de wereld, om de beste te willen zijn, om niet teleurgesteld te stellen.. en maar doorgaan en doorgaan, de laatste maanden bijna 24-7. Het wordt tijd om afscheid te nemen van deze loop in mijn leven. Hoe ga ik de ontdekken. Lijkt me vreselijk.. al dat werk wat ik niet afgerond laat liggen. Maar mijn lichaam en geest geven ook heel duidelijk aan, liever het werk dat blijft liggen dan ikzelf.
Niet helemaal samenhangend, maar het hier neer kunnen schrijven en delen helpt