Blijvende stressklachten na een burnout

Waarom ben je effectiever op 70%?

Conplimenten! Wat leuk dat je nu mensen helpt die dezelfde klachten hebben! Ik heb dat gevoel ook wanneer ik iemand zie die aanloopt tegen een depressie / burnout heel erg te willen helpen om degene beter te willen laten voelen. Gewoon omdat ik het niemand gun om zicht langdurig zo te voelen!

Beste Ruud, ik heb 3 keer een burn out gehad. Ik heb nu mijn leven in*rijpend veranderd maar ik ben nog steeds snel moe en krijg lichamelijke klachten. Is het mogelijk dat ik mijn lichaam en geest zo heb uitgeput dat dit blijvend zal zijn.

Ik heb een vraag. Ik ben voor de tweede keer herstellende van een burnout. Ben pas weer begonnen met 2 x 2 uur in de week. Dat valt vies tegen ben erg moe en heb hoofdpijn en pijnlijke ogen. Is dit een normale reactie van het lichaam als je weer probeert te beginnen.

Hoii Ruud, Sinds een aantal weken weer begonnen met reintegreren. Eerst vervangend werk gedaan (alleen) wat goed ging. Nu terug in mijn eigen werk (IC verpleegkunfige). Ik vind het fijn om weer te kunnen werken alleen heb ik weer last van oa hartkloppingen, spierpijn, pijn borststreek. Waar het allemaal mee begon. En natuurlijk weer meer moe. Is dit een logische reactie? Ik voel me verder erg goed alleen mijn lijf wil blijkbaar nog niet.. Groetjes Lisa

Dag Ruud. Heel fijn deze site! Ikzelf heb pas een burn out gehad. 3 maanden volledig thuis en nu terug 5 maanden deeltijds ah werk. Eerst 3/5 nu 4/5. Ik krijg heel veel begrip op het werk en ga met kleine stappen weer vooruit. Ik heb het idee dat ik positief vooruit ga. Toch heb ik ook het idee dat ik mezelf continu in vraag aan het stellen ben omdat ik tegen mijn eigen goede karaktereigenschappen aan het vechten ben. Dit zijn immers ook de eigenschappen die mezelf hebben 'genekt': positief en bevlogen zijn, hard werken, denken dat het allemaal wel lukt. Wat is jouw ervaring met deze gedachten na burn out?

Ik ben in januari 2016 burn-out geraakt. Na 4 maanden heel voorzichtig weer begonnen met 2 uurtjes in de week. Eind 2016 weer voor 32 uur gaan werken. Ik merk dat ik heel goed op moet letten om niet over mijn grens te gaan. Nog steeds na 2 jaar. Ook kan ik geen spannende films of series meer kijken. Ik word daar erg nerveus van. Kunnen dat restverschijnelen zijn van mijn burn-out?

Hoi Ruud, Wat vreselijk fijn om je site te lezen! Vorig jaar okt heb ik een burn out gekregen. Vanuit mijn werk ben ik in het ziekenhuis beland met een torenhoge bloeddruk die kantje boord was. In maart ben ik bij een nieuwe werkgever begonnen met maar 12 uur per week. Afgelopen maand was ik ivm vakantiedrukte 4 volle dagen gaan werken. Dit viel mij zwaar: geen concentratie, slecht geheugen en moe. Waar ik normaal dol ben op muziek, kon ik geen muziek meer horen, en zeker niet te hard. Resultaat: weg zelfvertrouwen, gevoel hebben dat ik faalde, nog meer moe. Ik heb met mijn werkgever gesproken en mijn uren zijn teruggedraaid naar 16 uur in de week. Dit is goed, er is weer balans in mijn energie. Ik weet dat ik blij moet zijn dat ik dit zelf aangegeven heb, maar waarom voelt het nog steeds als een falen?? Ik ben zo bang dat ik nooit meer fulltime kan functioneren.

Hoi rund, ik lees jou site al maanden. Het geeft me hoop en hoop doet leven. Ik zit al 9 mnd in burn out. Compleet ingestort op alle vlakken. Bij het kleinste dingetje ga ik al in onbalans, of m.n adem schiet verkeerd. Ik kan maar heel kort staan, 5 min stil staan. Staan en praten tegelijk maakt me meteen duizelig. Douchen doe ik zittend. Schakelen van het een naar het ander lukt totaal niet en een constante druk op m.n hersenen of een heel zwaar lichaam. Liggen en slapen lijkt soms de enige optie maar ben er wel heel flauw van nu. Ik probeer van uit huis te werken, 10 min en moet dan meteen weer de ogen dicht hebben. Ik begin beetje weer tegen prikkels te kunnen, dat is de.enige herstel die ik ervaar. Van slapen en afsluiten in een wachtkamer, durf ik nu te luisteren en te kijken.

Ik ben na 5mnd weer volledig aan het werk gegaan. Eerst vanaf begin april opbouwen tot eind juni via bedrijfsarts. Nu is mijn vraag ik ben hovenier best fysiek zwaar werk. Ik kom me nu nog steeds vaak tegen doordat ik denk o dat kon ik toen ook makkelijk dan kan ik het nu ook wel. Deze week veel energie gestoken in een nieuwe collega maar kom me nu weer tegen dat ik me nu al 2dagen uitgeblust voel. Wat kan ik hier aan doen of veranderen.

Hoi Ruud, ook ik heb een vraagje. Ik heb altijd topsport gedaan. Maar na mijn burn out 3 jaar terug kan ik mijn draai in de sport niet meer vinden. Nog steeds kost mij dat te veel energie. Maar omdat ik natuurlijk nog maar nauwelijks sport ben ik voor mijn doen wel iets voller geworden. Dat staat mij echt ontzettend tegen. Ik loop iedere dag tussen de 8 tot 10 km dus ik denk genoeg. Maar toch stoort het mij dat ik niet meer zo slank ben als voorheen. Terwijl ik dat wel heel graag weer zou willen. Moet ik mijzelf over het punt heen zetten dat ik denk dat ik er geen energie voor heb of komt dit vaker voor? Hartstikke bedankt voor het lezen alvast. Groetjes Diana

Ongelofelijk.. wat een herkenning..... ik raakte in maart 2018 in shock... na jarenlange overmatige stress.... eind maart 2018 was er een piekstress... waardoor ik echt out ging de nacht van 30 maart op 01 april..... Mijn man vond mij 's nachts badend in een plas "water op de grond van het toilet".. hyperventilerend....... hartkloppingen.. ik dacht dat ik dood ging...... Ambulance gebeld...... die kwam maar er was gelukkig niets lich aan de hand..... Maandenlang ben ik geheel de weg kwijt geweest, had 8 oxazepam op een dag... slaappillen en hartpillen en later nog antidepressiva... Ik had een heel druk eigen bedrijf... zwaar autistisch kind nog thuis, een man met een beperking een jong kind... en een periode zelfs 3 banen en dat met een verhuizing erbij.... Ik vroeg om hulp.. grenzen al jaren lang.. maar werd niet echt erkend..... Nu ga ik echt werken aan mijn problemen...... Dit wil ik niet nog een x meemaken...

In 2007 werd ik op een ochtend wakker, maar ik kon gewoon niet opstaan. Ik was toen 42 en begon elke dag om 04.00 uur. Elke dag was ik 'eruit' voor de wekker ging, maar die ene dag …..wat ik ook probeerde, het lukte me niet, mijn lichaam hield me echt tegen. Had geen idee wat er aan de hand was, en ben, geheel tegen mijn principe's in, thuis gebleven. Na een week maar eens de huisarts gebeld, die hoorde mijn verhaal aan, en kwam tot de conclusie dat ik een burn out had. Via de bedrijfsarts een heel traject gevolgd, en pas na een halfjaar ben ik weer met een paar uurtjes werken begonnen. Volgens de bedrijfsarts had ik 1 van de zwaarste burn-outs die je kan krijgen, en hij zei letterlijk : de kans dat je ooit weer de oude wordt is minimaal, je mag blij zijn als je ooit weer op 80% van je oude niveau komt ……….. Nu 12 jaar verder denk ik dat hij gelijk heeft gehad. Heb net als toen nog steeds een druk sociaal leven gecombineerd met een leuke baan, waarin vroeg beginnen 'normaal' is. Voor, en in 2007 zei ik nooit 'nee', nu MOET ik vaak 'nee' zeggen, omdat ik voel en weet dat het anders weer de verkeerde kant op gaat. Ben met name de laatste tijd toch wel vaak moe, prikkelbaar, en heb moeite met concentreren. Als ik even iets zit te lezen, en iemand zegt iets tegen me, moet ik het stukje weer opnieuw gaan lezen, want dan ben ik het kwijt ……. Dus een burn-out is best een ingrijpend iets, en het is moeilijk om anderen uit te leggen wat je voelt.