Over Maryse
Mijn naam is Maryse Tjoeng. Ik ben getrouwd en heb twee prachtige kinderen. Na een studie Cultuurwetenschappen startte ik als programmamanager op een business school. Vervolgens ging ik op avontuur bij een klein adviesbureau en tot slot heb ik me een aantal jaren ingezet voor een belangenbehartiger als projectmanager en beleidsadviseur. In alle rollen die ik in mijn loopbaan heb vervuld hield ik me in meer of mindere mate bezig met de ontwikkeling van mensen, maar sinds 2016 heb ik een lang gekoesterde droom verwezenlijkt en ben ik aan de slag gegaan als coach.
Waarom ik coach?
Omdat ik ook ben geholpen door goede coaches die me net even dat andere perspectief wisten te laten zien en me in beweging kregen om stappen te ondernemen en mijn eigen pad vorm te geven. Eigenlijk ben ik aangestoken door hun werk en bevlogenheid. Coachen is voor mij dé manier om echt bezig te zijn met wat ik het liefste doe: een ander helpen te leren en ontwikkelen.
Burn- out
Zelf kreeg ik op mijn 28e een burn-out. Ik had geen verbinding meer tussen mijn hoofd en mijn lijf. Vanaf mijn studie had ik alles met mijn hoofd gedaan en was mee gegaan in de drukte van de organisatie zonder me te beseffen dat ik me niet meer prettig voelde in mijn rol. Terwijl mijn werkweek langer werd, werd mijn energie en werkplezier steeds minder. Op een dinsdagochtend in februari ontplofte ik om iets onbenulligs en ben ik naar huis gegaan om een aantal maanden flink met mezelf te stoeien. In die periode zag ik een psycholoog en hij zei dat ik maar rondjes moest gaan rennen in het park om me weer fit te voelen. Ik heb nog nooit zo’n hekel gehad aan bewegen als toen, en dat voor iemand die juist altijd met veel plezier had gesport! Later kwam ik erachter dat bewegen met een coach of trainer veel leuker maar vooral veel effectiever is voor herstel en ben dit gaan toepassen tijdens mijn gesprekken met burn-out cliënten.
Door de burn-out heb ik een aantal zaken anders aangepakt. Zo ben ik minder gaan werken om meer energie en meer plezier te hebben. Ook heb ik me omgeschoold tot coach omdat ik zelf anderen wilde helpen op een manier die leuk en effectief is en dan ook nog eens in de buitenlucht.
